غزل کوچه باغی ولی فقیه در شب بعد از تظاهرات

غزل كوچه باغي ولي فقيه

اي دريغا كه دگر باز شده مشتك ما

اوفتاده ز سر بام فلك طشتك ما

اندرين معركه سودي نكند هر چه كنيم

نه معلق زدن و وارو و نه پشتك ما

بسكه روز و شب ما غرق تعجب گذرد

لاي دندانك ما مانده سر انگشتك ما

خودمان هم شده ايم از خودمان خسته ز بس

چرخ در خون خلا يق زده چرخشتك ما

چونكه بالذاته خبيثيم نگردد درمان

زين همه ظلم و ستم مشكل خارشتك ما

بنده را خوش بود اين مسند ديبا و حرير

واي اگر خاك شود بستر و بالشتك ما

كاشتيم از ستم و جور بسي بذر و كنون

جنگلي دشنه بر آورده سر ازكشتك ما

سيدعلي ترس از اين دارد و حاشا نكند

عاقبت خلق كشد بر سر ما خشتك ما