با مدد از قصیده ،( الا یا خیمگی خیمه فروهل)، منوچهری دامغانی قرن چهارم و آغاز پنجم هجری
الا يا شيخ ! عمامه فرو هل
الا يا شيخ ! عمامه فرو هل
كه اين امت برون آيد ز منزل
بكن آماده تيغ تيز ناست
محاسن را نما از بيخ زايل
ولي اسـبـيل خود را حفظ فرماي
سبيلي نه به پشت لب چو «هرقل»آ (1)آ
كه كس در گير و دار موش و سوراخ
بنشناسد ترا ناگه شمايل
الا شيخا! ترا گفتم دو صد بار
مباش اينگونه غرق اندر رذائل
كه دوران ستم هرگز نپايد
منازل طي شود بعد از مراحل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر