قصیده تلخ معرفت اسماعیل وفا یغمائی

ناموس خلق رفت به باد و بدین سبب

 کار فقیه یکسره غسل جنابت است

رهبر ز خون راهروانش وضو گرفت  

وین از حدیث ما و تو یک استعارت است

آنکس که شد سفیر صداقت، دروغ گفت

وآنرا که ادعای شرف، بیشرافت است

آنکو زرحم و عشق و مروت حدیث گفت

دیدیم عاقبت که نماد شقاوت است

شد عشق گوسفند و بریدند حلق او

گفتندمان: حماسه و اوج محبت است