مر این بشکسته ملت جمله قامت می شود روزی
فرو خشکیده خون پاک فرزندان این میهن
به دست و ریش ملایان علامت می شود روزی
کشد تا بر فرود از تارک مسند امام ظلم
امامی گر بود جز پیکر جمهور ملت نیست
جز این گر «ابلهی» فرمود، ملامت می شود روزی
زمعجزهای معجرها، کرامت ها، نشانی کو؟
ولی ملت علمدار کرامت میشود روزی
برافشانند گل شادی و آزادی به بام خلق
عدالت را گه حکم و زعامت میشود روزی
زمعجزهای معجرها، کرامت ها، نشانی کو؟
ولی ملت علمدار کرامت میشود روزی
برافشانند گل شادی و آزادی به بام خلق
عدالت را گه حکم و زعامت میشود روزی
نخواند گر خروس صبح حتی!می دمد خورشید
(وفا)، بر شانه ی مردم، قیامت می شود روزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر