یاد مادر کوشالی غرق نور و سرور باد

از حرمت تو بر قبای کهنه و مضحک خود وصله می زنیم
به بلاهت می اندیشیم که غرقه درشکوه مائی 

وتو ساده تر از آن بودی و عظیم تر

که باکف-آبهای بی رمق شکوه آذین شوی، ا
مرهون منت توئیم وچون تو 

وای کاش میدانستیم 
ای کاش میدانستند 
ای کاش.....ا 

سوم مهر سپری شد و در کشاکش حوادث فراموش شد که سوم مهر سالروز سفر زنی بزرگوار و شریف از زمره پناهندگان و تبعیدیان است. با پوزش یاد مادر ارجمند عصمت کوشالی را گرامی میداریم باشد که رنجهای او و دهها هزار تبعیدی و پناهنده دیگر بر آمدن خورشید آزادی و انسانیت را یاری بخشد.......ادامه در بدرقه بانوی بزرگ پناهندگان و تبعیدیان. 

ا