در اين قسمت داستان سپاس‌گويان (گروه سپاس) را شرح
میدهم. منظور از گروه سپاس، ۶۶ نفری هستند که بهمن ۵۵ با عفو ملوکانه آزاد
شدند. افراد مزبور در جریان جشنی که ساواک به همین مناسبت در زندان راه
انداخت، «سپاس سپاس اعليحضرتا» گفتند. تلویزیون چند بار این مراسم را نشان
داد. از ميان گروه سپاس برخی اکنون در قيد حيات نيستند. بین آنان کسانی را
می‌شناسیم که هيچوقت از مبارزه باز نايستادند و حتی پس از انقلاب زندانی
شدند. برخی هم پی کار خود رفتند و چه بسا پشيمانند که از افسون زندگی و
حقه‌های ساواک، رودست خوردند.خاطرات خانه زندگان (۳۴) درنگ کن درنگ کردنى، روشن مىگردد تاریکى دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
۱۳۹۲ دی ۱۵, یکشنبه
خاطرات خانه زندگان (۳۴) درنگ کن درنگ کردنى، روشن مىگردد تاریکى .همنشین بهار
در اين قسمت داستان سپاس‌گويان (گروه سپاس) را شرح
میدهم. منظور از گروه سپاس، ۶۶ نفری هستند که بهمن ۵۵ با عفو ملوکانه آزاد
شدند. افراد مزبور در جریان جشنی که ساواک به همین مناسبت در زندان راه
انداخت، «سپاس سپاس اعليحضرتا» گفتند. تلویزیون چند بار این مراسم را نشان
داد. از ميان گروه سپاس برخی اکنون در قيد حيات نيستند. بین آنان کسانی را
می‌شناسیم که هيچوقت از مبارزه باز نايستادند و حتی پس از انقلاب زندانی
شدند. برخی هم پی کار خود رفتند و چه بسا پشيمانند که از افسون زندگی و
حقه‌های ساواک، رودست خوردند.خاطرات خانه زندگان (۳۴) درنگ کن درنگ کردنى، روشن مىگردد تاریکى 
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱۰ نظر:
خدا بیامرزد محمد رضاشاه را نور به قبرش ببارد چه انسان بزرگی بود
لعنت به جمهوری اسلامی و جمهوری دموکراتیک اسلامی مملکت داشتیم مثل یک دسته گل.همه آزاد اون مرحوم چند نفر کشت؟اگرم کشت بچه و پیرزن و دختر جوون نکشت بخدا اگر مانده بود الان ایران چی بود.حالا چی هست؟باید سرکوب میکرد این دیوثها را که متاسفانه نکرد و افتادیم به این روز.
شاه با سرکوب مصدق هم خودش را بدبخت نمود هم آخوند را آورد ولی چون مرده خدا رحمتش کند
کریم صفوی
من شاه دوست نیستم و از شاه هم خوشم نمی امد ولی من هم دوره شاه را دیده ام هم دوره خمینی را دیده ام هم درون مجاهدین را گروه های دیگر سیاسی هم همشون سر و ته یک کرباس هستند .
نتیجه منطقی شاه با همه بدی هایش هزار بار شرف دارد به همه این جماعت که بر شمردم اگر همین امروز بگویند که مخیلی که انتخاب کنی میگویم جاوید شاه .مهمترین ویزگی شاه این است که من او را امروز ترجیح میدهم شاه مکتبی و ایدئولوزیک نبود شاه دین را وسیله کشتار و شکنجه و قتل و غارت و دزدی نمی کرد .
در مملکتی که دین و مکتب و ایدئولوزی سیاسی چه چپ چه راست حکومت کند در بهترین حالت میشود جمهوری اسلامی .یا کره شمالی
نتیجه اخلاقی الترناتیو اینده ایران ازاد نباید و نباید ایدئولوزیک و مکتبی باشد .دین هر کس مال خودش مسلمان مسیحی یهودا ارمنی کمونیست و هر دین دیگری که هر کسی دارد مال خودش .
همنشین، گاهی خود جنایتکار نیست که سعی می‌کند علت قتل و خیانت را به وسیله ی نتایج مفید اجتماعی و یا به نوعی دیگر توجیه کند. گاهی ما هم آن مادر مرده را که بعد از عمل زشتش از زور شرمندگی خودکشی کرده بعد از چند هزار سال می خواهیم نجات دهیم و تا حدی رو سفید کنیم.
همنشین، گیل آوا می گوید که
متاسفانه بنا به تجارُب گذشته می توانم حس کنم که ادامۀ مسیری که بعضی از همسفران شما بر گُزیده اند به کجُا ختم می شود. تا چه اندازه با این نکته موافقی؟
انقلاب ۵۷ ثابت کرد که محمد رضا شاه با تمام ضعفها و اشتباهاتش از مخالفینش ( مجاهد،فدایی،توده ای ،آخوند و..) هزاران مرتبه دمکرات تر و انسان تر و بهتر بود. یادش گرامی باد
داود ، اگر شاه دمکرات بود مردم اینقدر ببو نبودن که خمینی رو در ماه ببینن. اگر به من بگن یک نفر رو به عنوان مقصر نام ببر می گم شاه. احسان طبری در بررسی جنبشها در اواسط دهه چهل می نویسه و توضیح میده که به راحتی می شه تشخیص داد که روحانیت با توجه به انسجام و ارتباط تشکیلاتی در آینده نزدیک خطر بسیار بزرگی برای سلطنت خواهد بود. ولی او و امثال او می بایستی فرار کنن و مشتی چاپلوس اطراف او رو بگیرن. و این هم سرانجام چنان حکومت فاسدی که می بینی.
صادق جان شما خودش را ناراحت نکن!! فعلا مشغول باش به ماله کشیدن برای آقای رجوی غائب و همیشه داماد و فراری
اروند گفت:
جناب صادق، لطفاً خودتان را به من نچسبانید، حالا میخواهی اهل مبارزه باشی و یا طلبکار این بخود جنابعالی برمیگردد.
همچنین من از فیلتر "انقلاب مریم رهائی" عبور نکرده ام و با ادبیات "دیگ" و قابلمه" و کله پز ها هم هیچ سنخیتی ندارم و فرهنگ لغات و زبان "انقلاب ایدئولوژی" شده ها را نیاآموخته و نمیدانم.
به اضافه اینکه میرزا کوچک خان در سرزمین خودش میجنگید و آنهائیکه یکروزی در دهۀ شصت با رژیم میجنگیدند اینهائی نیستند که با حساب و کریدت پادشاهان و دیکتاتور های عرب منطقه شکم هایشان را مثل طبل بزرگ کرده اند و با وجود "یاران شریف مقاومت"، از زمین و زمانِ مردم ایران هم طلبکارند و فکر میکنند همۀ مردم ایران باید جلویشان لنگ پهن کنند، بعد هم به اسارت درآمدن و کشته شدن رفقایشان که به خاطر ندانم کاری های خود رهبران است را به حساب مبارزه با رژیم گذاشته و بیهوده تلاش میکنندخودشان را با میرزای جنگل و امثالهم مقایسه کنند.
همینطور بعضی ها به اشتباه - ایدئولوژی، سیاست، مبارزه و سازمان سیاسی را با خانۀ عمه شان اشتباه گرفته اند، یک روز قهر میکنند و هزار ردیه و دشنام سیاسی نثار میکنند و روز دیگر با درخواست دوبارۀ تشکیلات و دارالتجارۀ سیاسی به استخدام مبارزاتی!!! در می آیند تا علیه منتقدین و سخت جان ترین دشمنان رژیم مطلب بنویسند.
باید بیاد آورد که، اینروز ها تا دلت بخواهد از این دسته مبارزین و جنگجویان استخدامی صادراتی که خودشان هم باورشان شده انقلابی هستند بخصوص در کشور های بهار عربی! میلولند و کارشان قتل و کشتار مردم بیگناهی است که بر علیه دیکتاتور های کشورهایشان بپا خاسته اند.
اروند
ارسال یک نظر