دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

افتاب خواهد دمید

افتاب خواهد دمید

مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند

. فراموش نکنیم کورش نماد آغاز تاریخ واقعی ایران در مقابل تاریخ جعلی آخوند و مذهب ساخته است. کورش نماد هویت واقعی ایرانی در دور دست تاریخ است. گرامی اش داریم.بیاد داشته باشیم و هرگز فراموش نکنیم :در شرایط بسیار خطیر کنونی در گام نخست و در حکومت ملایان و مذهب مجموع جامعه انسانی ایران،تمامیت ارضی ایران،و طبیعت ایران در سراسر ایران در تهاجم و نکبت حکومت آخوندها در خطر است. اختلافات را به کناری بگذاریم، نیروهایمان را در نخستین گام در راستای نجات این سه مجموعه هم جهت کنیم و به خطر اصلی بیندیشیم .

این است جهان ما در این لحظه

این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید

کرونا وزمین ما

کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران

۱۳۹۲ دی ۲۲, یکشنبه

*دست بوس و پای بوس و کیف کش* مینا اسدی

نه ...نمی نویسم .خبر توی سرم راه می رود ...میزنم به خیابان... به تماشای درختان ....و رهگذران و کلاغان... راه می روم شتابان...می دوم که خبر از من جدا شود و دست از سرم بردارد...خودم ،با خودم حرف میزنم با صدای بلند:احساسات را کنار بگذار....مودب و محترم باش ...خانم بشو! خانم می شوم و لباس های قشنگ می پوشم ...به سرم یک گل قرمز می زنم... از خبر می گریزم ... به کوجه و در و دشت.اما خبر خودش را به من . دست بوس و پای بوس و کیف کش*

۶ نظر:

علی اقا گفت...

حالا اگر جای آشیخ روحانی یکی دیگه بیاد،بازم اینا واسه خاطر خودشون پاچه خواری اون رو هم میکنن. مگه دولت آبادی همونی نیست که یک زمانی پاچه خواری فرح پهلوی را کرد؟ همونه؟مگه همونی نیست که سر کاندیداتوری کروبی و رفسنجانی با کریم سروش دست به یقه شد؟ همونه؟ این بابا شخصیت فردیش با اونی که مینویسه زمین تا آسمون فرق داره. مثل خیلی های دیگه. حالا نمیخام اینجا اسم ببرم چون ممکنه دعوا راه بیفته.

اصغر الشعرا گفت...

خاک بر سرت کنند علی آقا! این چه مقایسه ایست درد و بلای پاچه شهبانو فرح بخورد توی کله این روحانی پفیوز دولت آبادی باید افتخار کند که رفت آن پاچه را خورد خاک برسرش که پاچه پشمالوی این شیخ کثافت را خورده ای بابا پاچه داریم تا پاچه این چه مقایسه ای هست شما تو این اپوزیسون یک پاچه پیدا کن مثل شهبانو من داد میکشم میبریمش به تهران در عین خال باز هم خاک بر سرت با مقایسه پاچه روحانی با سق شهبانو آنهم چهل سال قبل!!
این هم یک چار پاره برای تو
ای علی آقا خاک بر سرت
کاش نزائیده بود ترا مادرت
کاش عقد نکرده بود مادرت پدرت
دوباره هم خاک توسرت

درود بر ساق شهبانوی عزیز
خاک تو سر اون پاچه روحانی

ناشناس گفت...

شقایق
جناب اصغر ترقه شما هم چیزائی میگی هااااااااا خوب علی اقا نظرشون رو گفتند تو هم نظرت رو بگو چرا خاک توی سر ملت میریزی یک کمی هم ادم باید اخلاق و ادب و نزاکت داشته باشه .تو هم شعرت رو بگو اگر چه دو زاری هستند ولی خوب ایرادی نداره شاید تازه وارد دنیای شعر شدی .
ما هم یک کم میخندیم چرا که خندیدن حق مسلم ماست .

اصغر الشعرا گفت...

چکنیم دیگه اصغر الشعرائیم همینیم دیگه
در ضمن من سوسیالیستم ولی بازم میگم
درود بر ساق پای شهبانو فرح
خاک بر سر روحانی
ای فرح دیبا بیا
ساقت بروی چشم ما
مخلصت اصغر شعرا
از اینجا تا هر کجا

ایوب گفت...

سلام: عجیب است پیام شاهین نجفی را در این جا نمی بینیم .

ناشناس گفت...


آرمان

البته ستایش و تکریم دست اندار کاران آخوندی زشت و محکوم است ولی خانم اسدی باید به این نکته هم توجه بکنند که گروههای مختلف اجتماعی و صنفی در سالهای دراز گذشته و زیر سرکوب و خفقانی که همه می شناسیم، تنها از طریق بازی با تضادهای دوجناح، راه تنفس اندکی برای خود باز کرده اند. اگر کسی گلوی شمار تا حد خفگی بفشرد و یکی از راه برسد بگوید که آقا گلوی طرف را اینطور فشار نده طرف را خفه می کنی و تلاش کند دست مهاجم را از روی گلوی شما بردارد، گیریم که کمک رسان از دوستان خود مهاجم باشد، شما در آن لجظه چه فکر می کنید؟ آیا در دل خود به او می گوید گورت را گم کن احتیاجی به کمک تو ندارم، یا اینکه از این کمکی که پیدا شده شاد می شوید؟ من فکر می کنم با این دید باید به رویدادهایی که مربوط به ارتباط رژیم و گروههای مختلف صنفی و اجتماعی است نگاه کرد و الا آدمی مثلی بهمن فرمان آرا و برخی دیگر، نه برای نان و آب، بلکه برای گشودن فضایی اندک یا اندکی بیشتر از آنچه هست و کم کردن فشار سانسور، لی لی به لا لای بعضها می گذارند. نگاه تحقیر آمیز ماها به آنهایی که در داخل و در کنار مردم زندگی می کنند و هدفشان از کار فرهنگی و هنری ارائه خدمت در این زمینه به مردم است،خوشایند مردم نباشد و ممکن است آنها ما را آدمهایی از خود راضی ارزیابی بکنند.