هیچ دین و آئین زنده و سرحال و پرزاد و ولد و پر تکاپوئی
مانند اسلام میخ خودش را تا بیخ در نقاط مختلف زندگی روزانه، هفتگی و سالانه
پیروانش نکوبیده است. انگار رئیس کل این آئین رحمت و رهائی از صبح تا شب و از شب
تا صبح نگران بیوفائی پیروان خویش است.این میخ که البته با تمام طول و عرض و
قطر، تمامش میخ رحمت است و نباید در آن شکی روا داشت تاملات و تدبرات! ویاداشتهای ماه رمضون1.میخ محکم اسلام عزیز و واگذاری آن به مردم . اسماعیل وفا یغمایی
۵ نظر:
اول ، پیشنهاد می کنم که تورات را مطالعه کنید، تا متوجه شوید دستوراتی دینی تا کجا در زندگی مردم دخالت دارد.
دوم، "به اذن اسلام ،" ، چیست؟ کلمات ابدایی گاهی باعث سردرگمی می شود.
سوم، با اسلام سرکار مسئله دارید؟ کدام اسلام؟ (اینجانب قصد وارد شدن به بحث اسلام واقعی و وو،،را ندارم)
چهارم، امیدوارم که مسابقه فوتبال جام جهانی را دیده باشید، تعدای از بازیکنان الجزیره ، روزه بودند در هنگام بازی ، با حرارت ۱۰۰ درجه.
یا در مسابقات بسکتبال "ان بی ا "، حکیم الاجوا ، همیشه در رمضان در حال روزه بازی می کرد، و هم تیمهای او و حتی مفسر ورزشی با چه احترام خاصی از او یاد می کرد. البته اگر سرکار بودید ، شاید یا به تمسخر ایشان را می گرفتید یا برای انحراف فکری اش ، براش افسوس می خوردی.
سوم، هدف از این نوشته چیست؟ قانون امریکا هم در رابطه با کلی از رفتارت (تقریبا تمام) نظر می ده، تا جایی که توی رختخواب ت هم امده، ( قانون جدید همجنس گرایان) ،
سلام بنظرم تا زمانی که رنسانسی در حوزه دین آسلام ایجاد نشود و به قرآن به عنوان گفته‌های تاریخی که از زبان محمد جاری گردیده نگریسته نشود ،در به روی همان پاشنه خواهد چرخید که تا به حل چرخیده ،والا چه فرقی می‌کند سر و ته اسلام عزیز و انقلابی یک کرباسند احمدی نژاد خود را در هاله نور میبیند و مریم رجوی بارها گفتگوی مسعود را باکسی میشنود و وقتی وارد اتاق میشود کسی را نمیبند ،خمینی طوفان شن در صحرای طبس را که به شکست آمریکایی‌ها انجامید را کار خدا می‌داند و رجوی شکست عملیات فروغ جاویدان را مشیت الهی میدند .اگر بخواهیم به دیگر خرافات اسلام عزیز و انقلابی بپردازیم مثنوی هفتاد من کاغذ میشود حتی بیشتر
جناب یغمایی سلام
اینکه شما می فرمایید از یک نگاه جامعه شناسانه کاملا درست اما توجه داشته باشید لطفا که در دنیای سیایت موضوع فرق می کند و بقول معروف سیاست پدر و مادر ندارد. سیاسیت مشکلش از نوع جامعه شناسی و روشنفکری نیست. سیاست تمام هدفش بدست گرفتن قدرت ایت و در اینراه همه امکانات را بکار می گیرد.
اینکه انتظار داشته باشیم که مثلا یک رهبر سیاسی نگران مقولاتی نظیر سوئ استفاده از اعتقادات مذهبی مردم باشد از اساس خیالی و ایده آلیستی است.
شاد باشید
فرهاد
این مقاله یا مطلب از نوشته های معمولی و کم اهمیت جناب یغمایی است. البته یک نکته قابل تامل در آن آمده و آن هم مسئله برخورد درست با امر مذهب چه از طرف طرفداران مذهب چه از طرف مخالفان مذهب است. این نکته را باید در نظر داشت که تکلیف ما با مذهب چیست و بالاخره میخواهیم با آن چه بکنیم؟ و آنچه را میخواهیم بشود چگونه میخواهیم بکنیم؟ ایکاش آقای یغمایی به جای قالبی طنز گونه و بکارگیری ادبیات تا حدودی لات و لوتی حرف قابل تامل خود را در مقاله ای جدی مطرح میکرد و دیگران را نیز به تفکر و اندیشیدن در باره آن ترغیب میکرد. قالب طنز برای طرح مسائل جدی و سرنوشت ساز قالب خوبی نیست. فعلا که کسی حاضر نیست بحثهایی از این قبیل را مطرح کند و آن را بکاود. شما هم که هستید گمان میکنید همه چیز را با شوخی و طنز می شود گفت و تمام کرد.
رحیم
Indonesian Blogger Nice posting. I am sorry I cann't understand arabic language.
ارسال یک نظر