در پای دار قالی
نابافته
خون می گريست
چشمی که رنگ های مرده ی دَرهم را
ديگر نمی شناخت
ادامه
دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
دمت گرم شاعر. زنده باشی یاد ان مثل جنگل مثل مهتاب هم بخیر چه قدر جالب. شعرهای شما همیشه زیباست و عمیق و دردناک. موفق باشید و عمرتان دراز باشد تا برای این ملت بسرائید
یکی از دوستداران شعرهای شما .رضا
ارسال یک نظر