هرگز نمیتوانیم مرگ را نفی کنیم یا عزا را انکار کنیم، اما اگر در کشوری،
عزاداری و گریستن برای مردگان به فرهنگ تبدیل شود، زندگی را مورد حمله قرار
میدهد. این چیزی است که در ایران شاهد آن هستیم. ابزارسازی ازمفاهیم مرگ و
عزا بر ضد زندگی و خلاقیت است. خنده در فضای تنگ پنجرهای برای نفس کشیدن میگشاید. این هم هست که وقتی
شادی را از مردم بگیری، آنها خود به هر وسیله و امکان به شادی نقب
میزنند. در ایران جلوههای این خلاقیت را در لطیفهسازیها میبینیم و
جوانها در هر فرصتی برای بهدست آوردن حق شادیشان مقاومت میکنند..........ادامه
دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر