زیبائی پیر شدن
وقتی پیر میشویم
میتوانیم زیباتر شویم
زیرا انسان فقط گوشت و استخوان نیست
زیبائی پیر شدن. اسماعیل وفا یغمائی
وقتی پیر میشویم
میتوانیم زیباتر شویم
زیرا انسان فقط گوشت و استخوان نیست
زیرا انسان فقط یک بدن نیست
انسان با قلب خود زیباست
انسان با مهربانی خود زیباست
انسان با شجاعت خود زیباست و با شرافت خود
حتی وقتی تمام بزدلان
و بیشرفان او را احاطه میکنند
انسان با فکر خود زیباست
حتی وقتی صدای جهل تندرآساست
زیرا انسان هنگامی زیباست
که به زمین میخورد و بر میخیزد
حتی در آخرین روز زندگی
**
هیچ وقت فکر کرده ای
چرا گربه تو تو را دوست دارد
و سگ همسایه میآید تا دستهای ترا ببوید و پارس کند
زیرا آنها
زیبائی دوستی را می بیند
زیبائی قلب ترا
اگر از سنجابها بپرسی
همین را میگویند
در کنار گربه و وسگ سنجابها
من هم همین را میگویم
و عشق میگوید
هرچه پیرتر میشویم
میتوانیم زیباتر شویم
در آینه نگاه کن
به پوست اندکی چروکیده پر شکوهت
چون تخت جمشید پیر و پر شکوه
به دلت که می تپد و میدرخشد
به جانت که چیزکی از جهانست
جهان پیر و سالخورده
برادر درخت و خواهر خورشیدی
در این جهان
وزیبائی
تنها باید این را باور کنی
نگاه میکنم
شاعر خسته و شکسته و آواره و پیری را که منم
در پیری خود جوانترم
چون ماه سالخورده
و چون کهکشان پیر نیرومندی
که مرا زاده است!
چون جهان بی پایان نیرومند پیری
که فرزند اویم
در کنار گربه همسایه
که برادر من است
و کهکشان آندرومدا
که شاید مادر بزرگ دور دست من
برای چه بترسم
پس جامی شراب
به پاس سالخوردگی پر شکوه من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر