تا قبر آ آ آ آ ...گزارش تصویری زندگی پزشکزاد.....بسیاری معتقدند که ایرج پزشک زاد بزرگترین طنزنویس ایران معاصر است و شخصیت دائیجان ناپلئون او یکی از ایرانیترین و عمیقترین شخصیتهایی که تاکنون در ادبیات ایران ساخته شده است. وی نویسنده، طنزپرداز و روزنامهنگار است و به سال ۱۳۰۶ در شهر تهران بهبهان از پدری پزشک و مادری معلم به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد. در تهران و فرانسه، حقوق خواند و در همین رشته هم فارغالتحصیل شد. بعد از فارغالتحصیلی به استخدام وزارت امور خارجه در آمد و تا انقلاب سال ۵۷ در آنجا به عنوان دیپلمات کار کرد. پنج سالی را در ایران به قضاوت پرداخت و از اوایل دهه ۳۰ با چاپ داستان کوتاه در مجلات و ترجمه آثار ولتر رو به نوشتن آورد. بیشتر شهرتش را از نوشتن کتاب «دایی جان ناپلئون» به دست آورد. بسیاری از شواهد نشان میدهد که شخصیتها و ماجراهای دائی جان ناپلئون از زندگی واقعی و اطرافیان او برداشت شده است.
ناصر تقوایی در سال ۱۳۵۵ از این اثر فیلمی ساخت. پزشکزاد پیش از دائی
جان ناپلئون، «ماشاالله خان در دربار هارون الرشید» را در سال ۱۳۳۷ نوشت.
او در مورد طنز مطبوعاتی “آسمون ریسمون” را نوشته، تعداد زیادی داستان
کوتاه طنز منتشر کرده و یکی دو کتاب عالی درباره سعدی و حافظ تالیف کرده
است. ” طنز فاخر سعدی” یکی از بهترین کتابها درباره سعدی است و به بررسی
طنز در کار سعدی پرداخته است. وی آثار متعددی در زمینه های گوناگون منتشر
کرده است. پزشکزاد پس از انقلاب به دلیل خدمات فراوانی که به ادبیات ایران و
طنز فارسی کرده بود، از کارش اخراج شد و به پاریس رفت و در شرایطی نه
چندان خوب به زندگی خود ادامه داد. بی تردید پزشکزاد با رمان بزرگ و با
ارزش دائی جان ناپلئون که به زبانهای مختلف ترجمه شده است، در زندگی
ایرانیان تاثیری بسیار گذاشته است. هر ایرانی از صبح تا شب از اصطلاحات و
تکیه کلامهای شخصیتهای دائی جان ناپلئون استفاده میکند. میگویند یک
نویسنده خوب نویسندهای است که کلماتش به ضربالمثل تبدیل شود و در مورد
پزشکزاد این اتفاق افتاده است.
ما آلبوم کم نظیری از زندگی پزشکزاد را برایتان فراهم کردیم. برای این
آلبوم از نشریه طنزنویس بزرگ بیژن اسدی پور استفاده کردیم که سالهاست در لس
آنجلس نشریه بسیار باارزشی به نام دفتر هنر را از ۲۵ سال قبل منتشر
میکند. شماره ۲۲ این نشریه که در فروردین ۱۳۹۴ منتشر شد، ویژهی ایرج
پزشکزاد بود و آقای اسدی پور به حلزون اجازه داده است که از تصاویر و
متنهای این نشریه استفاده کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر