ارباب خودم سلام وعليکم،
ارباب خودم سر تو بالا کن،
ارباب خودم زنارو نیگا کن
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
***
ارباب خودم ملاها میرن
چون زنهای ایرونی دلیرن
از پیرو جوون مثال شیرن
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
ارباب خودم سر تو بالا کن،
ارباب خودم زنارو نیگا کن
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
***
ارباب خودم ملاها میرن
چون زنهای ایرونی دلیرن
از پیرو جوون مثال شیرن
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
بنگر که رقیه بی حجاب شد
سیمای سکینه آفتاب شد
مستوره، نگاه بی نقاب شد
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
بنگر که خدیجه شد چو «یوتاب»
شد روسریش روانه بر آب
شد گرد دو چشم شیخ چون گاب
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
«تهمینه» و «رودابه» همینهان
«ماندانا» و «آزاده» همینهان
از مام وطن زاده همینهان
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
ارباب خودم خشتک ملاه ه!!
دور از جون تو نعووذ و بالله
از ترس زنا ترشده والاه
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
***
ارباب خودم میرسه پیروز
جای »عمو» امسال «خاله نوروز»
بی روسری و چادر دیروز!
ارباب خودم دو تا چشو واکن
چشمی بچرون و کم حیا کن
***
برباد شده چادرو چاقچور
عفریته برفته آمده حور
تادیده ی هیز شیخنا کور
ارباب خودم دوتا چشو واکن
چشمی بچرون و کم حیا کن
***
به به چه قدی سرو و صنوبر
به به چه رخی چو ماه انور
به به چه لبی آلوچه ی تر
ارباب خودم دوتا چشو واکن
اظهار تشکر از خدا کن
***
ابرو دو کمان و گیسوانش
باشد دو کمند بر رخانش
ای وای زخال آن لبانش
ارباب خودم دوتا چشو واکن
اعجاب ز اعجاز خدا کن
***
رخساره او چو باغ و گلشن
در سینه دلش چو کوه آهن
در وصف، زبان بنده الکن
ارباب خودم دو تا چشو واکن
دور از چش ملاها صفا کن
***
ارباب خودم بدون که فردا
با همت این زنا زملا
بینی اثری نمانده برجا
ارباب خودم بزبز قندی
شیطون و بلا! چرا نمیخندی؟
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
«تهمینه» و «رودابه» همینهان
«ماندانا» و «آزاده» همینهان
از مام وطن زاده همینهان
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
**
ارباب خودم خشتک ملاه ه!!
دور از جون تو نعووذ و بالله
از ترس زنا ترشده والاه
ارباب خودم سلام و علیکم
ارباب خودم سرتو بالا کن
***
ارباب خودم میرسه پیروز
جای »عمو» امسال «خاله نوروز»
بی روسری و چادر دیروز!
ارباب خودم دو تا چشو واکن
چشمی بچرون و کم حیا کن
***
برباد شده چادرو چاقچور
عفریته برفته آمده حور
تادیده ی هیز شیخنا کور
ارباب خودم دوتا چشو واکن
چشمی بچرون و کم حیا کن
***
به به چه قدی سرو و صنوبر
به به چه رخی چو ماه انور
به به چه لبی آلوچه ی تر
ارباب خودم دوتا چشو واکن
اظهار تشکر از خدا کن
***
ابرو دو کمان و گیسوانش
باشد دو کمند بر رخانش
ای وای زخال آن لبانش
ارباب خودم دوتا چشو واکن
اعجاب ز اعجاز خدا کن
***
رخساره او چو باغ و گلشن
در سینه دلش چو کوه آهن
در وصف، زبان بنده الکن
ارباب خودم دو تا چشو واکن
دور از چش ملاها صفا کن
***
ارباب خودم بدون که فردا
با همت این زنا زملا
بینی اثری نمانده برجا
ارباب خودم بزبز قندی
شیطون و بلا! چرا نمیخندی؟
***
ملای کثافت قرمساق
کز خوردن خون مردمان چاق
زایل شود از تمام آفاق
ارباب خودم بزبز قندی
شیطون بلا چرا نمیخندی
***
در هر ده و شهر خاله نوروز
از راه رسد، بدان تو، پیروز
این است پیام حاجی فیروز
ارباب خودم بزبز قندی
شیطون بلا چرا نمیخندی
26 اسفند 1396
26 اسفند 1396
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر