ویدا قهرمانی
در سال ۱۳۱۵ در شهر تهران متولد شد در سال ۱۳۳۳ برابر با ۱۹۵۴ میلادی
فعالیت سینمائی خویش را آغاز نمود. جوانی، زیبائی و استعداد درخور ستایش او
سبب شد که بلافاصله در فیلم چهار راه حوادث به کارگردانی ساموئل خاچیکیان
در نقش مقابل ناصر ملکمطیعی که در اوج شهرت سینمائی خود بود قرار گیرد.
شرکت دختری شانزده هفده ساله در فیلم فارسی اقدامی متهورانه بود که تا آن
تاریخ در سینمای نوپای آن زمان سابقه نداشت. جامعه، همانند تمام پدیدههای
دیگر در ایران تحت تأثیر رابطهها و ضابطههای مرد سالاری و مذهب و ملایان و سنتهای خود خواسته بود و شرکت دختری
را در فیلم برنمیتافت و صلاح نمیدانست. بانوانی که در انگشت شمار
فیلمهای فارسی نقشی ایفا میکردند یا به دلیل سابقه تئاتری یا خوانندگی
شناخته شده بودند یا از مرز ازدواج گذشته بودند.
ویدا قهرمانی که در خانوادهای پیشرو متولد شده و از حمایت پدری صاحب منصب و تحصیل کرده اروپا و مادری فرهنگی برخوردار بود، از پشت میز دبیرستان به جلوی دوربین فیلمبرداری رفت.
اخراج ویدا قهرمانی از دبیرستان و محرومیت از تحصیل به «جرم» بازی در فیلم، مشت نمونهای بود از انگارههای نادرست و تهی از خردِ حاکم در جامعه آن روز. ویدا با پایداری و ادامه راه هنریش، راهگشایی شد برای دختران جوان و با استعداد دیگر که برای رسیدن به هدفشان کوشا و مقاوم باشند.
ویدا قهرمانی پس از بازی در فیلمهای بیاد ماندنی و تاریخ ساز صنعت سینمای ایران همچون چهارراه حوادث، طوفان در شهر ما، فریاد نیمه شب، فردا روشن است و آتش و خاکستر در مقابل هنرپیشگان بنامی چون ناصر ملکمطیعی، حسین دانشور، آرمان هوسپیان، فردین، گرشا رئوفی، بهروز وثوقی و … و کارگردانان معروفی همچون ساموئل خاچیکیان، آرامائیس آقامالیان، سردار ساگر، خسرو پرویزی و … و کسب تجربه، خود اقدام به تهیه فیلمی نمود به نام «آخرین نسل خان» که برای نمایش نام آن به «عشق و انتقام» تغییر یافت و کاری بود مشترک با فردین، داویت یقیازاریان و احسانی.
ویدا همینطور به مدت دو سال تهیهکننده و مجری برنامهای ابتکاری و بسیار موفق و پربیننده تلویزیونی به نام «جاده شانس» در اولین ایستگاه تلویزیونی ایران «تلویزیون ثابت پاسال» بود که جاذبه آن باعث جلب پشتیبانی اقتصادی کمپانیهای خارجی مانند شرکت هواپیمائی «لوفت هانزا» یا وسائل آرایشی «لائورا» و غیره به وسائل ارتباط جمعی ایران شد.
او همچنان مبتکر کافه نگارخانه به نام موند و دانسینگ رستورانی به نام کوچینی است که هر دو با هدف بوجود آوردن محیطی ثابت برای نمایش استعدادهای هنری و جوان در رشتههای نقاشی، مجسمهسازی و موسیقی پایهگذاری شد و گروه جاویدان بلک کتز با فرهاد مهراد، ابی، حسن شماعیزاده از جمله جوانانی بودند که در کانونی به نام کوچینی، هنر و خلاقیت خود را پرورش داده و به شهرت رسیدند.
ویدا برای چند سال در انگلستان به تحصیلاتش در رشته کارگردانی تلویزیون و تهیه برنامههای کودکان ادامه داد و پس از بازگشت به ایران در «کانون پرورش فکری کودکان و نو جوانان» مربی تئاتر خلاقه کودکان و نو جوانان بود، و بالاخره در سال ۱۳۵۵ موفق به تکمیل دوره دبیرستان و ورود بلا فاصله به دانشکده برای دوره «آموزش قبل از دبستان» شد و در سال ۱۳۵۸ با پذیرش دانشگاه برای دوره فوق لیسانس وارد آمریکا شد، با هدف گسترش معلومات و تجربه سیستمهای مدرن آموزشی و برگشت و استفاده از آن در پیشبرد آموزش و پرورش در گوشه و کنار ایران. که متأسفانه اقامت در آمریکا ادامه پیدا کرد.
ویدا قهرمانی عضو سندیکای هنرپیشگان آمریکاست، و در حال حاضر مشاور هنری و همکار گروه نمایشی سازمان غیرانتفاعی «ریسمان طلائی» یا Golden Thread productions در سانفرانسیسکو است، که چندین سال است به همت ترنج یقیازاریان «دخترش» تأسیس و بطور فعالانهای کوشش در گسترش فرهنگ ایران و خاورمیانه و شناسائی بیشتر آن به دنیای غرب از طریق تئاتر و ادبیات غنی ایران دارند و در فستیوال سالانه «نمایشنامههای کوتاه» که شرط اصلی آن طرح مسائل خاورمیانه است، هر سال از سراسر جهان نمایشنامهها به مرکز سازمان فرستاده میشود و از میان آن به قضاوت هیئت متخصص ده نمایشنامه انتخاب شده و پس از استخدام کارگردان و بازیگران و تیم فنی و تمرینات مفصل در زمانی معین به روی صحنه میآید (به زبان انگلیسی)
ویدا قهرمانی علاوه بر صحنه تئاتر در فیلمهایی نیز در آمریکا شرکت داشتهاست. آخرین فیلمی که او در آن بازی کردهاست، «هزاران سال دعاهای خوب» (۲۰۰۷) به کارگردانی وین ونگ بودهاست.
این ستاره سینمای ایران در دهه ۳۰ و ۴۰؛ با فیلم «چهارراه حوادث» ساخته ساموئل خاچیکیان و با بازی مقابل ناصر ملکمطیعی وارد سینما شد
ویدا قهرمانی که در خانوادهای پیشرو متولد شده و از حمایت پدری صاحب منصب و تحصیل کرده اروپا و مادری فرهنگی برخوردار بود، از پشت میز دبیرستان به جلوی دوربین فیلمبرداری رفت.
اخراج ویدا قهرمانی از دبیرستان و محرومیت از تحصیل به «جرم» بازی در فیلم، مشت نمونهای بود از انگارههای نادرست و تهی از خردِ حاکم در جامعه آن روز. ویدا با پایداری و ادامه راه هنریش، راهگشایی شد برای دختران جوان و با استعداد دیگر که برای رسیدن به هدفشان کوشا و مقاوم باشند.
ویدا قهرمانی پس از بازی در فیلمهای بیاد ماندنی و تاریخ ساز صنعت سینمای ایران همچون چهارراه حوادث، طوفان در شهر ما، فریاد نیمه شب، فردا روشن است و آتش و خاکستر در مقابل هنرپیشگان بنامی چون ناصر ملکمطیعی، حسین دانشور، آرمان هوسپیان، فردین، گرشا رئوفی، بهروز وثوقی و … و کارگردانان معروفی همچون ساموئل خاچیکیان، آرامائیس آقامالیان، سردار ساگر، خسرو پرویزی و … و کسب تجربه، خود اقدام به تهیه فیلمی نمود به نام «آخرین نسل خان» که برای نمایش نام آن به «عشق و انتقام» تغییر یافت و کاری بود مشترک با فردین، داویت یقیازاریان و احسانی.
ویدا همینطور به مدت دو سال تهیهکننده و مجری برنامهای ابتکاری و بسیار موفق و پربیننده تلویزیونی به نام «جاده شانس» در اولین ایستگاه تلویزیونی ایران «تلویزیون ثابت پاسال» بود که جاذبه آن باعث جلب پشتیبانی اقتصادی کمپانیهای خارجی مانند شرکت هواپیمائی «لوفت هانزا» یا وسائل آرایشی «لائورا» و غیره به وسائل ارتباط جمعی ایران شد.
او همچنان مبتکر کافه نگارخانه به نام موند و دانسینگ رستورانی به نام کوچینی است که هر دو با هدف بوجود آوردن محیطی ثابت برای نمایش استعدادهای هنری و جوان در رشتههای نقاشی، مجسمهسازی و موسیقی پایهگذاری شد و گروه جاویدان بلک کتز با فرهاد مهراد، ابی، حسن شماعیزاده از جمله جوانانی بودند که در کانونی به نام کوچینی، هنر و خلاقیت خود را پرورش داده و به شهرت رسیدند.
ویدا برای چند سال در انگلستان به تحصیلاتش در رشته کارگردانی تلویزیون و تهیه برنامههای کودکان ادامه داد و پس از بازگشت به ایران در «کانون پرورش فکری کودکان و نو جوانان» مربی تئاتر خلاقه کودکان و نو جوانان بود، و بالاخره در سال ۱۳۵۵ موفق به تکمیل دوره دبیرستان و ورود بلا فاصله به دانشکده برای دوره «آموزش قبل از دبستان» شد و در سال ۱۳۵۸ با پذیرش دانشگاه برای دوره فوق لیسانس وارد آمریکا شد، با هدف گسترش معلومات و تجربه سیستمهای مدرن آموزشی و برگشت و استفاده از آن در پیشبرد آموزش و پرورش در گوشه و کنار ایران. که متأسفانه اقامت در آمریکا ادامه پیدا کرد.
ویدا قهرمانی عضو سندیکای هنرپیشگان آمریکاست، و در حال حاضر مشاور هنری و همکار گروه نمایشی سازمان غیرانتفاعی «ریسمان طلائی» یا Golden Thread productions در سانفرانسیسکو است، که چندین سال است به همت ترنج یقیازاریان «دخترش» تأسیس و بطور فعالانهای کوشش در گسترش فرهنگ ایران و خاورمیانه و شناسائی بیشتر آن به دنیای غرب از طریق تئاتر و ادبیات غنی ایران دارند و در فستیوال سالانه «نمایشنامههای کوتاه» که شرط اصلی آن طرح مسائل خاورمیانه است، هر سال از سراسر جهان نمایشنامهها به مرکز سازمان فرستاده میشود و از میان آن به قضاوت هیئت متخصص ده نمایشنامه انتخاب شده و پس از استخدام کارگردان و بازیگران و تیم فنی و تمرینات مفصل در زمانی معین به روی صحنه میآید (به زبان انگلیسی)
ویدا قهرمانی علاوه بر صحنه تئاتر در فیلمهایی نیز در آمریکا شرکت داشتهاست. آخرین فیلمی که او در آن بازی کردهاست، «هزاران سال دعاهای خوب» (۲۰۰۷) به کارگردانی وین ونگ بودهاست.
این ستاره سینمای ایران در دهه ۳۰ و ۴۰؛ با فیلم «چهارراه حوادث» ساخته ساموئل خاچیکیان و با بازی مقابل ناصر ملکمطیعی وارد سینما شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر