چند رباعی در مدح و ستایش و شناخت شاعر! نویسنده! نمایشنامه نویس ، انقلابی استادحسین خر شیفته

عزیزم خر شیفته!.دوباره مقاله ای نوشته ای فکر میکنم باز نشر این برای تو کافی باشد.در ضمن تو به خودت گرفتی آن صحبت در باره مقاله رفیقت حاج رحمان بود نه تو برو لینک زیر یوتیوب را ببین. اگر چیز تازه ای نوشتی و اگر ارج وقربی یافتی و از یکچسمسقال وزنت به اندازه اربابابت دو چسمسقال شد جوابی خواهم نوشت.وجود تو  ذات ارباب ترا تعریف میکند یعنی رئیس طویله را .اخوی سعدی  شیخ معدی فرموده رسد آدمی به جائی که الاغ هم در آنجاست برو به الاغها برس عزیزو در کارت شق و رق و موفق باشی

هجده رباعی قرمساق روب جاکش کوب

در مدح و ستایش و شناخت شاعر! نویسنده! نمایشنامه نویس ، انقلابی و توحیدی

استادحسین خر شیفته و با توجه به محبت لایزالش به من و ایرج مصداقی

وبا توجه به اینکه دیشب جد اعلای من یغما جندقی دوباره به خواب من آمد وو با عصا بر سر من کوفت و مرا بیدار نمود و گفت: ای فرزند چرا در مقابل جاکشان و قرمساقان خاموشی ؟قلم بر گیر و بسرای!
و با اتکا به خاطرات شیرینی که خرشیفته عزیز از ایام جوانی اش برای من در گذشته ها تعریف نمود و مرا به علم جمالشناسی وِیژه خود در عشق ورزی با ماچه خران آگاه کرد. عمرش دراز و قلمش در خدمت انقلاب پر توان باد

اسماعیل وفا یغماپی

بیست و هفت ژوئن دو هزار ئ بیست

۱

استاد حسین کرده طی را دراز
بر خاک نهاده چهره از راه نیاز
بنگر تو تکامل چنین گوهر ناب
خر بازی را که گشته او رهبر باز
۲
ای برده ره از محبت ماچه خران
تا چاکری درگه مهر تابان
برگو تو مرا مشابهت چیست ؟ رفیق!
آن باشد این؟و یا که این باشد آن؟
۳
یک جمع ادامه اصول خویشند
یا در پی دریافت پول خویشند
استاد حسین! تو از آنانی که
از سر تا پا تراز دول خویشند
خواندن مطالب دیگر و ادامه مطلب
۳
از شعر تو استاد نماند اثری
وز تو نرسد به نسل فردا خبری
ایمان دارم ولی که در کرمانشاه
بر جا مانده ز نسل تو کره خری

۴
از جمله شاعران به پهنای جهان
زآنان که عیانند و از آنان که نهان
تنها توئی آن که کرد این کشف شگفت
زیبائی عشق را در آغوش خران
۵
تو بنده ی عشقی!! چه الاغ و چه بشر
در کنج طویله یا که روی بستر
سعدی گفتا!:ذات بشر هم گوهر
بنگر تو و اکتشاف گوهر در خر
۶
گر چاه خلا لب به سخن باز کند
با مدح و ستایش تو آغاز کند
چون چاه خلای برترینی خود تو
خوبست خود ت مدیحه آغاز کند
۷
اندر پی دول خویش ره میپوئی
از بهر دخول منفذی میجوئی
گر یافت شود بشر! خوشست وگر نه
با ماچه خری شکر خدا میگوئی

۸
در محفل مرشد کبیر ای استاد
پیر خردم به سادگی پندی داد
بنگر تو مریدان قرمساق و ببین
چونست در این میانه اوضاع مراد

 ۹

بر عزم تو و رزم تو باید خندید

بر ریش تو چون شعر تو باید شاشید

بر جامعه ای که جاکشانی چون تو

مصدر گردند بی امان باید رید
 

۱۰

در عشق خران شهره ی آفاق توئی

در خدمت رهبران چه قبراق توئی

چونت بستایمت مگر گویم من

پفیوزی و جاکش و قرمساق توئی

۱۱

از رهبر خویش گه خوری آموزی

و ز چاه خلای او بجوئی روزی

باری نگرانم که نیابی خرکی

ناچار شبی خودت به خود بسپوزی

۱۲

در داخل فاضلاب شخص رهبر

حقا که توپی به سندگی از همه سر

بادا که به گردنت مدال آویزد

رهبر! که توپی آن گه ناب و برتر

۱۳

در محضر جاکشان بی اصل و نسب

آنان که به قحبگی همه هم مشرب

دانی که ادب چیست شنو از یغما

هان بی ادبی است روح و معنای ادب

۱۴

دیدیم حسین را به دروازه طوس

میکرد لب ماچه الاغی را بوس

میگفت خوشست هر چه اید در زیر

بیهوده نبایست به لب آه و فسوس

۱۵

دیدیم حسین را کجا؟ کرمانشاه

با چشم پر از اشک و ابا حال تباه

فریاد زنان که عشق یک ماچه الاغ

کرده چشمم پر از اشک ودل را پر آه

۱۶

ایکاش که مادرت نمی زائیدت

بعد اززادن نیز نمی پائیدت

ای کاش که می رفت به وقت زادن

در داخل مستراحی و میریدت

۱۷
تنها تو نئی ز خیل خر شیفتگان
یا خیل خران راهبر شیفتگان
نیک ار نگرم ترا ببینم که توئی
فرمانده جمله ی ذکر شیفتگان
۱۸

بر سنگ مزارتو ابا شکل شکیل

باید که کشند طرحی از یک احلیل

آنگه نویسند به زیرش اینجا

خفته ست یکی خرزه ی مرحوم اصیل

شنبه هفت تیر نود و نه