کجایید ای رهبران قرمساق فراری ؟ کحایید ای وعده دهندگان ۶ ماه و ۹ ماهه؟ کجایید ای مد پاریس پوشندگان بزن شده ؟ کحایید ای فدائیان خلق که در پارکهای سرسبز پاریس بدنسازی می کنید و زینت برخود می بندید ؟ کجایید که با درد مردم سالهاست جلق سیاسی میزنید ؟
کحایی ای فرمانده ارتش آزادیبخش دروغ و وعده های سرخر من ده ؟ کحایید ای دیوثهای های سیاسی که با درد مردم نشست می گذارید و خود ارزایی جمعی سیاسی می کنید؟ کحایید ای میهمانداران جشنهای اشرافی در خانه های اشرافی ؟ کحایید دیوثهای خایه مال جوجه امپریالیستها که زمانی سر کوچه در کمین بودید ؟ کحایید مادر به خطاهای قرمساق پدرسگ که ما را به دنبال خود به زندان،به تختهای شکنجه،به جوخه های تیرباران، به خاک دشمن و به غربت غرب و سرانجام مدال مامور اطلاعات را به جرم بریدگی خودتان به سینه ما با هزار چسب نا چسب چسباندید ؟ ای بی شرفها، ای خائنین به آئین میهن و ای نوکران و چکمه لیسان دست هزار و چهارصدمین کهنه متحجر برآمده از غار تاریک حرا و مهاجمان دزد غارتگر وحشی مادر قحبه، پدرسگ ایرانغارتکن. کحایید وعده دهندگان حکومت زحمتکشان و کارگران ؟ کحایید ای بی شرفها ای رهبران بریده از مردم که مارا به دنبال خود از مردممان که باید الان در کنارشان یا تیرباران می شدیم و یا با دردشان درد می کشیدیم و می مردیم به منتظران تابوت مرگ شهرداری مبدل کرده اید ؟ کحایید ای بریدگان از همه که ما را یا پیچ و مهره کارخانه های به قول خودتان کشورهای سرمایه داری امپریالیستی استثمارگر کرده اید و یا نان سوسیال خور گداخانه های شیک ؟ تف بر شما،ننگ بر شما که همه چیزمان را ربودید و هنوز ابوعطای " مرگ بر شاه، مرگ برشاه،بگو بگو و یا نوحه " بختیار بختیار نوکر بی اختیار را همچنان بر سر و سینه می کوبید. ای ننگ بر شما نوکران بی اختیار و با اختیار. شرم بر همهشما باد که ما را از مردم که با آنها و در آنها زنده بودیم به ارواحی سرد در خیابانهای یخزده غریب غربت مبدل ساختید. تف بر وسط پیشانیتان، بیشرفها
۱ نظر:
کجایید ای رهبران قرمساق فراری ؟
کحایید ای وعده دهندگان ۶ ماه و ۹ ماهه؟
کجایید ای مد پاریس پوشندگان بزن شده ؟
کحایید ای فدائیان خلق که در پارکهای سرسبز پاریس بدنسازی می کنید و زینت برخود می بندید ؟
کجایید که با درد مردم سالهاست جلق سیاسی میزنید ؟
کحایی ای فرمانده ارتش آزادیبخش دروغ و وعده های سرخر من ده ؟
کحایید ای دیوثهای های سیاسی که با درد مردم نشست می گذارید و خود ارزایی جمعی سیاسی می کنید؟
کحایید ای میهمانداران جشنهای اشرافی در خانه های اشرافی ؟
کحایید دیوثهای خایه مال جوجه امپریالیستها که زمانی سر کوچه در کمین بودید ؟
کحایید مادر به خطاهای قرمساق پدرسگ که ما را به دنبال خود به زندان،به تختهای شکنجه،به جوخه های تیرباران، به خاک دشمن و به غربت غرب و سرانجام مدال مامور اطلاعات را به جرم بریدگی خودتان به سینه ما با هزار چسب نا چسب چسباندید ؟
ای بی شرفها، ای خائنین به آئین میهن و ای نوکران و چکمه لیسان دست هزار و چهارصدمین کهنه متحجر برآمده از غار تاریک حرا و مهاجمان دزد غارتگر وحشی مادر قحبه، پدرسگ ایرانغارتکن.
کحایید وعده دهندگان حکومت زحمتکشان و کارگران ؟
کحایید ای بی شرفها ای رهبران بریده از مردم که مارا به دنبال خود از مردممان که باید الان در کنارشان یا تیرباران می شدیم و یا با دردشان درد می کشیدیم و می مردیم به منتظران تابوت مرگ شهرداری مبدل کرده اید ؟
کحایید ای بریدگان از همه که ما را یا پیچ و مهره کارخانه های به قول خودتان کشورهای سرمایه داری امپریالیستی استثمارگر کرده اید و یا نان سوسیال خور گداخانه های شیک ؟
تف بر شما،ننگ بر شما که همه چیزمان را ربودید و هنوز ابوعطای " مرگ بر شاه، مرگ برشاه،بگو بگو
و یا
نوحه " بختیار بختیار نوکر بی اختیار را همچنان بر سر و سینه می کوبید.
ای ننگ بر شما نوکران بی اختیار و با اختیار.
شرم بر همهشما باد که ما را از مردم که با آنها و در آنها زنده بودیم به ارواحی سرد در خیابانهای یخزده غریب غربت مبدل ساختید.
تف بر وسط پیشانیتان، بیشرفها
ارسال یک نظر