در میان این جماعت، رجوی و فرقه اش، یا شاید بتوان گفت «خانه سالمندان مبارزین سابق، در آلبانی»، بیش از همه به تب و تاب افتاده بود. رجوی هر نوع همراهی ممکن را با سیستم اطلاعات رژیم در این فاصله داشته اند. در این راه از به خدمت گرفتن مزدبگیران خود و یا خریدن هرکس هم که می توانستند، بهره بردند. حتی از هادی خرسندی و نامش نیز نگذشتند و او هم پیرانه سر آبرو باخت. در این اتحاد ننگین، در عمل تبدیل به لابی رژیم برای منحرف کردن و به تردید انداختن مردم ایران و خانواده های قربانیان حکومت در طرح شکایت خود شدند. مردم ایران و دادخواهان که هرگز چنین تجربه ای نداشته اند. اولین بار بوده. فکر می کنم با روشنگری های دادخواهان واقعی نیازی به طرح جزئیات موارد نیست و با وجود دنیای مجازی هر جوینده ای یابنده خواهد بود. ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر