آاااااای ایرانست این یکسر چو اقیانوس خشم
به شیرزنان و دلاور مردان ایرانزمین
اسماعیل وفا یغمائی
پنج فروردبن ۲۰۵۸۳ شاهنشاهی
بیست و سه آوریل ۲۰۲۴ میلادی
روی توفان دختران شهر رقصان میرسند
دختران شهر رقصان همچو توفان میرسند
هان درفش کاوه در گیسوی افشان میرسند
از بیابان!کوه ! دریا ! دشت!شهر و روستا
تا خیابان در خیابان در خیابان می رسند
دختران کرد و لر ترک و بلوچ و آذری
دختران مشهد و یزد و خراسان میرسند
گیسوانشان سایه نی!خورشید در خورشیدهاست
روسری افکنده ! با گیسوی عریان می رسند
همره هر یک دو صد تن مرد شیر اوژن به راه
پای تا سر خیزش و طغیان و عصیان میرسند
تا کشند از کلّه ی شیخان پست عمّامه ها
وز دو پاشان همره نعلین،تُنبان میرسند
فصل بی ناموسی و دزدی به پایان میرسند
این فقیهان این وقیحان هان به پایان میرسند
زیر گام خشم ملّت ایت الابلیسها
تا به درگاه خدای خویش شیطان میرسند
دختران کورش و زرتشت و بابک شیر وش
شعله در کف تا به ریش و پشم شیخان میرسند
ارتشی بی مرز از زیبائی و خشم و شرف
همچو سیمرغ و عقاب و همچو طرلان میرسند
شک مکن ! ایرانزمین میغرد آخر!دور نیست
حاکمان جور در گُه تا زنخدان میرسند
آتشی میآید از آن دورها این دوزخ است
در کف ملّت که اینک رو به شیخان میرسند
آاااااای ایرانست این یکسر چو اقیانوس خشم
موجهایش هر یکی دریای سوزان میرسند
گوش دارید از «وفا» این بانگ رقص ملت است
تا نماید خرد ستخوانهای شیخان میرسند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر