مرثیه ای برای سینه زنی خویشتن
در ماه محرم الحرام
اسماعیل وفا یغمایی
جمعه ۲۲ تیر ماه۱۲ژوییه ۲۰۲۴
در مه بهمن گروهی اهل دُم بودیم ما
صاحب دو گوش و با آن چار سُم بودیم ما
صاحب اندیشه‌ای نازک سبیلی بس کلفت
با هزاران الدروم و بلدرم بودیم ما
گر چه اهل ساغر و مشروب و خُم بودیم ما
از زبان مارکس میگفتیم ما از انقلاب
لیک یار شیخکی از اهل قُم بودیم ما
طبل کوبیدیم و تنبک در خیابان ضد شاه
عاشق دیم دیم درام دام دام دوروم بودیم ما
ملتی را در پی خود رهنما گشتیم لیک
خویشتن سر تا به پا ! افسوس گُم بودیم ما
تیتر ما دکتر مهندس یا پرفسور بود لیک
همردیف اما به شخص مش غُلم بودیم ما
جای فهم میهن و تاریخ وفرق شاه و شیخ
یک‌سره فریاد و داد و اشتُلم بودیم ما
فکر میکردیم ما ماکسیممیم اندر شعور
لیک چندین پله زیر مینیمُم بودیم ما
در پی شیخی ز قرن هفتمین افتاده آه
غافل از آنکه به قرن بیستم بودیم ما
دکترای ما به قدر یک اکابر هم نبود
کاشکی تصدیق شش یا دیپلم بودیم ما
آمد آن شیخ و نگاهی کرد و شق فرمود و آه
در نگاه شیخنا چون کا ...دم بودیم ما
کرد تزریقی به ما زاسلام ز اول تا کنون
چونکه نزد اوسزاوار سُرم بودیم ما
شیخ آمد ما گریزان گشته گوئی ز ابتدا
ساکنان لندن و پاریس و رم بودیم ما
نوحه خوانان مرگ بر شه کی رود از یادچون
ما ز دین دارای چندین سندروم بودیم ما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر