چون ماه
با برفهایش و نقره های همگانی اش
چون رود که همه را سیراب می کند
آدمیان را و پرندگان و جانوران و درختان را
و درختان پر بار کناره آن راه و کوه
در رهگذر پاکیزه ترین بادهای جهان
که هیچگاه نه نام مرا می پرسیدند
و نه آئین مرا، نه نام شهر و سرزمین مرا
و با سیبها و زالزالکهایشان....
اسماعیل وفا.وخدای بهائیان
۱ نظر:
آقای یغمایی!
بسیار شایسته تحسین برای انعکاس چنین مطالبی.
میلیشیای سابق از دانمارک
ارسال یک نظر