در
اول قرن، علاوه بر وجود یک منطق نو، یک علم نوین هم وجود داشت که مظهر خیرهکننده
آن آلبرت اینیشتین بود. نظام فکری میراث نیوتون که تقریباً ۳۰۰ سال در بیشتر
نقاط جهان غرب پذیرفته شده بود، و کسی حتی تصورش را هم نمیکرد که بشود آن را
اصلاح کرد کم کم نحت تاثیر فیزیک جدید فرو ریخته بود و همین امر بر آنچه
پوزیتیویستهای منطقی میکردند تاثیر زیادی داشت. بویژه که اینیشتین از ارنست ماخ
متاثر بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر