روزهای پر اعتراضی را ایران ما میگذراند و قطعا به نتیجه منجر خواهد شد اما این اعتراضات در خود شور و امید بهمراه دارد و مطمئنا به تحول عظیم و شگرفی خواهد رسید .
چرا ؟
چونکه روزبروز معترضین با شعارهای جدید بمیدان میایند شعارهایی که ساخته میشوند و به قیمت بازداشت و سرکوب سرداده میشود حتی یک نمونه مشابه ( خودش پیشکش!) در جرائد و سایتهای اپوزوسیونهای رنگ و وارنگ خارج نشین نیست واین مایه مسرت است برای جنبش و برای شکست ناپذیری در مبارزه با اخوند و ایده الوژی اخوند و برای دوری از شعائر مذهبی و غیره ...
جالبه ۴۰ سال جمهوری اسلامی قران و روضه و تفسیرو روایت و حدیث تو کله مردم فروکزده اند اما دریغ از یک شعار مذهبی ! جالبه که آلترناتیو خودخوانده آلت دست ایده الوژی و ذوب شده درولایت رهبرعقیدتی ۴۰ ساله داره با مواضع اشلامی و اموزش ایده الوژی اسلام گوز تو کله پامنبری هایش میدمد اما در اعتراضات مردم دریغ از یک شعار اسلامی ویا ایده الوژیک !
راستی علت چیست ؟ پس این بلوف کانونهای شورشی کدام گوری هستند که سربزنگاه در تطاهرات کارگران و فرهنگیان و دانشجویان حًضور ندارند تا در کتک خوردن مردم شریک شوند تا شعارهای پوشال سازمانی بدهند ؟ شعارهای پوشال و پوچ یعنی گنده کردن مهرتابان و رهبر خودشیفته قهرمان ! پس کجایند این شعارها ؟
من میدونم چی دارم میگم چون یه چیزی رو خوب خوب حالیمه که شعارهای مردم دو ارتجاع را مایوس میکنه :
اول ارتجاع غالب را برای ماندن
دوم ارتجاع مغلوب را برای امدن
جالبه که این پدیده ارتجاعی در پایه های ایده الوژیک یکی هستند و جالبه که خرد جمعی این شناخت را در طرح شعارهای مبارزاتی شان عملا بکار گرفته است .
۱ نظر:
روزهای پر اعتراضی را ایران ما میگذراند و قطعا به نتیجه منجر خواهد شد اما این اعتراضات در خود شور و امید بهمراه دارد و مطمئنا به تحول عظیم و شگرفی خواهد رسید .
چرا ؟
چونکه روزبروز معترضین با شعارهای جدید بمیدان میایند شعارهایی که ساخته میشوند و به قیمت بازداشت و سرکوب سرداده میشود حتی یک نمونه مشابه ( خودش پیشکش!) در جرائد و سایتهای اپوزوسیونهای رنگ و وارنگ خارج نشین نیست واین مایه مسرت است برای جنبش و برای شکست ناپذیری در مبارزه با اخوند و ایده الوژی اخوند و برای دوری از شعائر مذهبی و غیره ...
جالبه ۴۰ سال جمهوری اسلامی قران و روضه و تفسیرو روایت و حدیث تو کله مردم فروکزده اند اما دریغ از یک شعار مذهبی ! جالبه که آلترناتیو خودخوانده آلت دست ایده الوژی و ذوب شده درولایت رهبرعقیدتی ۴۰ ساله داره با مواضع اشلامی و اموزش ایده الوژی اسلام گوز تو کله پامنبری هایش میدمد اما در اعتراضات مردم دریغ از یک شعار اسلامی ویا ایده الوژیک !
راستی علت چیست ؟ پس این بلوف کانونهای شورشی کدام گوری هستند که سربزنگاه در تطاهرات کارگران و فرهنگیان و دانشجویان حًضور ندارند تا در کتک خوردن مردم شریک شوند تا شعارهای پوشال سازمانی بدهند ؟ شعارهای پوشال و پوچ یعنی گنده کردن مهرتابان و رهبر خودشیفته قهرمان ! پس کجایند این شعارها ؟
من میدونم چی دارم میگم چون یه چیزی رو خوب خوب حالیمه که شعارهای مردم دو ارتجاع را مایوس میکنه :
اول ارتجاع غالب را برای ماندن
دوم ارتجاع مغلوب را برای امدن
جالبه که این پدیده ارتجاعی در پایه های ایده الوژیک یکی هستند و جالبه که خرد جمعی این شناخت را در طرح شعارهای مبارزاتی شان عملا بکار گرفته است .
غریبه
ارسال یک نظر