برای فهم شرایطی که فردوسی در آن
میزیست، و زمینهای که این تهمتها و بدگوییها در موردش پدیدار میشد و
به هدف مینشست، باید نگاهی سریع به بافت فرهنگی آن زمانِ خراسان بزرگ که
زادگاه فردوسی بود، بیندازیم. فردوسی در 314 خورشیدی (323 ه. ق. و 935 .م)
در قریه ی طابران در طوس زاده شد. خانوادهاش به طبقه ی دهقانان تعلق
داشت، که زمین داران مرفه و ریشه دار در آن منطقه بودند. طبقه ی دهقانان در
دوران ساسانی همچون نوعی طبقه ی متوسط مولد عمل میکرد، و به دنبال
سیاستها و برنامههای انوشیروان دادگر پدید آمده بود. این طبقه تا دیرزمانی
پس از فردوسی نیز همچنان نگهبان میراث فرهنگی ایران باستان محسوب
دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر