دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
روی تابلو کلیک کنید
روی تصویر کلیک منید
تاریخ دوران باستانی ایران
۱ نظر:
۹ آذر ۲۵۷۹ ايرانى ۲۹ نوامبر۲۰۲۰ مسعودعالمزاده پاريس
.............. مارادونا مالی نبود..........
دیگو مارادونا درخشانترین چهره تاریخ فوتبال جهان ...
... و معتاد، الگوی بسیار بدی برای کودکان فقیر حلبی آبادها، همدست چاوز (یار غار رژیم) و کارتل های مواد مخدر آمریکای لاتین، عامل ماستمالی جنایتهای کوبایی ها.
سازمان ملل اشکال بسیار دارد، اما با تمام کاستی هایی که به آن میتوان خرده گرفت،اما به همت همین سازمان ملل در مقایسه با دوران جوانی ما (سالهای ۷۰ میلادی) میزان مرگ و میر ناشی از گرسنگی به نصف رسیده، مرگ و میر کودکان در محلات فقیر نشین به کمتر از یک سوم رسیده.سطح بهداشت و آموزش بسیار بالاتر رفته. درهمان حلبی آباد هابرایشان امکانات آموزشی فراهم شده. بسیاری از اینها شده اند کارمندان یونیسف و انجمن های مردم نهاد برای بیرون کشیدن دیگران از منجلاب. سد سال پیش گفته میشد که برای شکستن "دایره فقر" دست کم به شش نسل زمان نیاز هست. امروز رسیده به دو و یا حتا یک نسل.
یکی از سیاستهای سازمان ملل (بویژه یونسف برای کودکان) به خدمت گرفتن چهره های سرشناس، مردمی، هنری و ورزشی برای پیام رسانی و حساس کردن میلیونی برای مبارزه با فقر، بیسوادی و بی عدالتی های سنگین است. یک نمونه اش اودری هپبورن (Audrey Hepburn) بود که سالهای پایانی عمرش را در خدمت یونیسف بود.اودری هپبورن در دوران جنگ جهانی دخترکی بوده یازده ساله در هلند که با زجروگرسنگی به سختی از مرگ جسته بوده. به شهرت و ثروت رسید اما اینها را فراموش نکرد.
دیگری لیدی دی بود. یکی دیگر (Yves Duteil) خواننده فرانسوی است که در سال ۱۹۷۷ ترانه ای ساخت بنام (Prendre un enfant par la main) برای کودکان بی سرپرست
..............
دست کودکی را بگیرید و به سوی آینده ببریدش. به اش اعتماد به نفس بدهید، چون یک شاه با او برخورد کنید.
کودکی را در آغوش بگیرید و برای نخستین بار اشکهایش را خشک کنید
کودکی رابا مهر دوست بدارید، از دردهایش کم کنید
دست کودکی رابگیرید، ترانه ای در گوشش زمزمه کنید تا بیارمد
دست کودکی را بگیرید، غمهایش را تسکین بدهید
........
دست کودکی را بگیرید، به پایان راه بنگرید و ...
... او را چون کسی از خانواده خود بدانید
..............
این ترانه چندین بار به عنوان بهترین ترانه فرانسوی سده بیستم شناخته شده. ایو دوتی چندین بار کنسرت هایی برای کمک به یونیسف و کودکان آواره برگزار کرده. ترانه ای براه حقوق کودکان سروده. او از همکاران و مدتی نماینده یونیسف بود.عمرش دراز باد.
چون هرکسی، مارادونا هم حق زندگی داشت، کاش زنده میماند. اما ... در زنده بودنش مالی نبود. معتاد بود، به پول و پله رسید، بسیار پول، پول، پول، پول، پول داشت.کودکی بود با فقر مادی و فقر فرهنگی. فقر مادی رفع شد، فقر فرهنگی نه ! مارادونا نشد اودری هپبورن. نشد ایو دوتی. خورد و کشید و (به نسبت) جوان مرد. پولهایش را دولت آرژانتین زد به جیب. شهرتش به جیب پابلو اسکوبار و کارتلهای مواد مخدر رفت. پول فروش عکسها و خبرسازیهای پوشالی اش رفت تو جیب مجله های دوزاری بی ارزش. وجهه اش صرف کمک به کودکان محله های فقیرنشین ـــ حتا ـــ آرژانتین نشد. هفت خط های ســـیَــــا س هم از هالوبودنش استفاده کردند و کشیدندش تو خط مبارزه ی زرت امپریالیستی به نفع کارتلهای مواد مخدر ضدامپریالیست !
مسئولیت اخلاقی مرگ آنهایی که با موادمخدر مردند به دوش اوست.
این جوک واقعی رو هم داشته باشید :
مارادونا سالها در ناپل توپ میزده.
به دستور شهردار ناپل به احترام مارادونا،فروش مواد مخدر در ناپل ــــ ۲ ساعت ــــ متوقف شد !
ضرب نخوری داداش !
این جناب شهردار قدرتی داره رو مافیا !
اگر مارادونا مالی بود، سازمان ملل و یونیسف بدنبالش میامدند. چنین نشد.
مارادونا مالی نبود.
نبوغش نه تو قلبش بود نه تو مغزش. تو پاش بود !
ارسال یک نظر