شب بپایان خواهد رسید
و صبح خواهد آمد
این را شعرهای شعله ور شاعران میگویند
وقتی که حتی تفنگها خاموشند
***
و صبح خواهد آمد
و ارواح هزار شاعر مقتول
هزار شاعر مرده
از میان مردم باز خواهند آمد
تا در پایکوبی زیباترین دختران این سرزمین
شعرهایشان را بسرایند و بخوانند و به مردمان بسپارند
***
شب بپایان خواهد رسید
و صبح خواهد آمد
در غرش دفها و ضربان ضربها و بارش زخمه ها
و در زیر وزن دل انگیز ترین ساقهای رقصان آزاد
ساقهای رقصان کرد و لر و ترکمان و سیستانی
و عرب و گیلک و مازندری و خراسانی و فارس
و قشقائی و بختیاری و بلوچ
استخوانهای ارتجاع و کهنگی خرد خواهد شد
و سرود مشترک ملی ایرانزمین
با هزار واژه و هزار لهجه و هشتاد میلیون دهان
آسمان ایران را روشن خواهد کرد
کرد و لر و ترکمان و سیستانی
و عرب و گیلک و مازندری و خراسانی و فارس
و قشقائی و بختیاری و بلوچ
بر زمین خواهند رقصید
و سرودهاشان
به زیبائی وصلابت تمام زنان ایران
در آسمان
این را دستهای هزار شاعر مقتول
هزار شاعر مرده
هزار شاعر بیدار
به رنگ صبح
بر دیوارهای شب نوشته اند
بر دیواره
این شب می نویسند
و بر پیشانی مقدس!! مرتجعان
بیست.ژوئیه.دوهزار و هشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر