دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
روی تابلو کلیک کنید
روی تصویر کلیک منید
تاریخ دوران باستانی ایران
۱ نظر:
۳ مهر ۲۵۸۱ شاهنشاهی ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲ مسعود عالمزاده پاريس
اینجاست که نقش شاهزاده رضا پهلوی آن چیزی است که باید. خوشبختانه که این بزرگوار هست تا صدای مردم ما به گوش تصمیم گیرندگان این دنیای پرآشوب برسه. از اون لچک به سر و شوور جونش بگیر تا این چپ های درمونده، تجزیه طلب های رنگ و وارنگ و بقیه فسیلها، چه کسی صدای جوانان میهن مارا به دنیا میرسونه ؟ اگر این بزرگوار بتونه انترنت سراسری مستقل از رژیم رو به ایران بیاره، تاریخ ایران به او وامدار خواهد بود.
چرا انقلاب مشروطه در ایران رخ داد و نه در بسیار جاهای دیگر ؟ چرا ایران نخستین کشور (بجز اروپا و آمریکا) بود که مجلس ملی در آن پاگرفت (ولو با تمام کمبودهایش) ؟ دلیل بنیادی این بود : کمپانی هند شرقی که روی هند دست انداخته بود بایست اخبار و اطلاعات را با سرعت هرچه بیشتر به لندن مخابره کرده و تصمیم گیری های دولت فخیمه را اعمال میکرد. از راه زمینی و دریایی دست کم شش ماه طول می کشید. تلگراف اختراع شد و مناسب ترین راه زمینی ایران بود (در آن دوران پاکستان فعلی وجود نداشت و ایران با هند همسایه بود). پس از ایران ترکیه و سپس شرق اروپا و... تا لندن.
اینجا نکته مشابهی بین تلگراف و انترنت هست. انترنت برای دوران جنگ سرد طراحی شد (در نام اصلی اش ARPANET).در طراحی نظامی دوران جنگ سرد ... ارتباطات ... نقش بنیادین را داشت. بدین معنا که اگر یکی از دو (غربی ها یا بلوک شرق) می توانست خطوط ارتباطی (تلفن، بی سیم یا ماهواره ای) حریف را از کار بیاندازد، طرف مقابل زمین گیرمیشد و جنگ را پیش از شروع باخته بود. در این جا ... نقاط سرپل ... اهمیت استراتژیک پیدا میکرد که زدن آنها چنان اختلالی در ارتباطات (بویژه نظامی) ایجاد میکرد که زدن یکی یا دوتایش کافی بود که کل سیستم از کار بیافتد. درست مثل تلگراف که زدن دوتا تیرک کافی بود که رابطه چاه بهار با تبریز از کار بیفته. سیستم آرپانت با الهام از تجربه تلگراف طوری طراحی شد که این سرپل ها شبکه ای به هم وصل شد و در صورت از کار افتادن یکی از آنها اطلاعات بطور خودکار از مسیر دیگری رد میشد. اگر اون یکی از کار افتاده باشه از سومی و آنقدر این کار تکرار میشه تا به مقصد برسه و پیام برگشت (... پیام با موفقیت رسید ...) به ارسال کننده برسه و تا نرسه اینکار ادامه پیدامیکنه.
در دوران مشروطه هم همین بود. انگلستان بدلایل نیاز نظامی و اقتصادی ایران را سیم پیچی کرد. یک خط هم نکشید تا بادوتا تبر یا یک سیم چین ده هزار کیلومتر ارتباط قطع بشه. از ده سمت مختلف تلگراف میزدند تا پیام ... رسید ... را دریافت کنند.
این ارتباطات انگلستان ... تیلغراف ... را به ایران آورد و این ارتباط موجب حس ملی ای شد که بلوچ از حال تبریز دل نگران باشد و تهران دلواپس دلاوران تبریز باشد. این را در کتابهای کسروی می بینید و متن های تلگراف های آن دوران که در بین متن گه گاه کلمات نامانوسی ردوبدل میشده که رمز بوده تا اگر آن سوی خط عوامل حاکمیت بودند آنرا سریع بفهند. تیلغراف دوران مشروطه حکم انترنت امروز را داشته. بدون تلگراف مشروطه پیروز نمیشد.
شاهزاده ی بزرگوار، ما ارادتمند شماییم اگر بتوانید این خدمت را به میهن بکنید. شما پشت بلندگویی هستید که صدایش تا ماهواره ی دورزمین هم میره و به گوش ایلان ماسک هم میرسه. صدای جیرجیرکی ما سه متر اونورتر هم شنیده نمیشه. دست تان درد نکند اگر این .. تیلغراف ... را از دست رژیم در بیاورید و در دسترس مردم قرار بدهید. اگر شما نکنید، از دست کس دیگری برنخواهد آمد. درود ستار و باقر و یپرم خان و ملت ما پشت و پناهت !
ارسال یک نظر