یکم بهمن ماه روزه زادروز بزرگ مرد ادبی ایران زمین ابوالقاسم فردوسی طوسی

 

بیــــا تا جهــــان را به بــد نسپریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نبــاشد همی نیک و بـــد، پــــایدار
همـــــان به که نیکی بود یادگار

***

” اهل کجایی؟ “

زادگاه پدرم تبریز است
ترکم و لهجه ی ترکی دارم
ولی از آبی دریای جنوب است دلم
رگ و ریشم شاید
به درختان بلند و
همه سرسبزی گیلان برسد !
من اگر عاشق گل هستم و
گلخانه و گل های بهار
چون که معشوقه ای از شهر گلستان دارم !
ساده ام
سادگی من باید

ارثی از مردم خون گرم لرستان باشد !
غیرتم زاده ی کردستان است
شهر موسیقی و گل های قشنگ
شهر نورانی مردان خدا
که در آن عشق و امید است و صفا
همه جا و همه جا !
روحم از کرمان است
یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
من خراباتی ام اما اکنون
روزگاری است که چون ارگ بم از
بخت بد و سردی ایام
همه خانه و کاشانه ی من
یک شبه ویران شده است !
من پر از شورم اگر ؛
از همه ی رفتارم گاه تعجب کردی
چیزی نیست ؛
چون که دریای نمک،
از وسط زندگی ام می گذرد !
من گر عهدی بستم
روی عهدم هستم
چون رگی از دل اقوام بلوچی دارم !
من اگر ذکر خدا را عربی می گویم
گر که لا حول ولا قوة الا بالله
بر لبم آواز است
چون نیاکان من از مردم دل سوخته ی اهواز است !
و اگر نصف جهانم
پر عشق است و غمی تاریخی
در نگاهم پیداست
من مقصر نیستم
اصفهان را دیدم !
و اگر از غزل سعدی و حافظ مستم
چون که کاکو
من شاعر ز تبار شهر شیراز هستم !
پر ز شعرم پر ز شورم
پر ز ایمانم من
به همین استدلال
اگر از من پرسند
پسرک اهل کجایی گویم :
اهل ایرانم من! 

منبع.نامه پان ایرانیسم: این سروده زیبا بدون نام سراینده بدست ما رسید، امیدواریم نام سراینده هر چه زودتر بدست آوریم.