دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

افتاب خواهد دمید

افتاب خواهد دمید

مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند

. فراموش نکنیم کورش نماد آغاز تاریخ واقعی ایران در مقابل تاریخ جعلی آخوند و مذهب ساخته است. کورش نماد هویت واقعی ایرانی در دور دست تاریخ است. گرامی اش داریم.بیاد داشته باشیم و هرگز فراموش نکنیم :در شرایط بسیار خطیر کنونی در گام نخست و در حکومت ملایان و مذهب مجموع جامعه انسانی ایران،تمامیت ارضی ایران،و طبیعت ایران در سراسر ایران در تهاجم و نکبت حکومت آخوندها در خطر است. اختلافات را به کناری بگذاریم، نیروهایمان را در نخستین گام در راستای نجات این سه مجموعه هم جهت کنیم و به خطر اصلی بیندیشیم .

این است جهان ما در این لحظه

این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید

کرونا وزمین ما

کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران

۱۳۹۷ مهر ۱۴, شنبه

اسماعیل وفا یغمائی ..عارفانه خراباتی

چون می حرام گشته، ما در پی شرابیم
چون دین شیخ از بن،منگ می و خرابیم
ای مومنان بدانید، ما خیل ملحدانیم
دور از طریق شیخان، فارغ ز منجلابیم
بی خانمان چو بادیم، سرگشته همچو ابریم
در زندگانی آتش، در مرگ بو ترابیم
این ارتفاع کاین دین، ما را حواله فرمود
ارزانی غرابان،یا شیخ! ما عقابیم
آنسوی کفر و ایمان، ما راست دشت پرواز
بگذار تا بگویند،گمگشته در سرابیم
بهر خدا رها کن ، ما را به راه باطل


۲ نظر:

نظرات انتقالی گفت...

سه نظر انتقالی از زیز شعر در بخش شعرها
"مزموزما جهانست با آیه های روشن"
3 نظر - مشاهده پیام اصلی نظرات مخدوش
‏1 – 3 از 3

ناشناس ناشناس گفت...

آقای یغمایی،
دست شما درد نکند. شعریت شعر که عالی است. موضوع و ارتباطش هم با زمین و زمان بسیار عالی است. بی جا نگفته باشم این غزل های جدید شما باید از بهترین غزل های سالهای اخیر باشد. اما دو نکته در این غزل هست: یک نکته جزئی و یک کلی از نظر من.
اول جزئی: شاید مصرع زیر از نظر آهنگ البته، نه وزن، بهتر باشد:

وندر طواف باده مستانه در شتابیم

دوم: من نمی دانم که چرا شما همیشه در ابیات پایانی شعرتان می زنید هرچه را که ساخته اید خراب می کنید. کاش نمی کردید. کاش در این دایره سرگردان نبودید.

در هر حال قلمتان زیباتر و زنده تر و دیدتان استوارتر.

۱۲:۱۴ بعدازظهر
حذف
ناشناس ناشناس گفت...

آفرین جناب یغمایی. دریغم آمد که برای این غزل نازنین شما کامنتی ننویسم. به نظر من در بارۀ بعضی از ابیات توجه کنید. جسارت بنده را خواهید بخشید.

کزبوی مذهب تو، ما در پی گلابیم / کز بوی گند مذهب ما در پی گلابیم
او منعکس به ما شد ما بازتاب آنیم / او بازتاب ما شد ، ما بازتاب آنیم
ما بندگان بانگ چنگ و دف و ربابیم / ما خود خدای بانگیم ، چنگ و دف و ربابیم.
با ساغری لبالب، گرد خمیم چرخان / با ساغری غزلخوان لب بر لبیم چرخان.
هان بوسه بر لب یار، به یا که بر رخ سنگ / هان بوسه بر لب گـُل به یا که بر لب گِل؟
ما در خدا نهانیم، در ماست او پدیدار / ما در خدا نهانیم، او خود زما پدیدار

در هر حال دست مریزاد

احام

۱۰:۰۷ قبل‌ازظهر
حذف
Blogger esmail گفت...

دوست عزیز نظراتت درست است و مصرعهای مورد نظر شما بهتر از مصرعهای من است. ممنون از شما و ذوق شما

۱۱:۰۳ قبل‌ازظهر
حذف

ناشناس گفت...

اهای ناشناس !
اینجوری که جنابعالی میفرمایید پس میشه همه عزل های حافظ را هم حک و اصلاح ! کرد .
اصل اون حالتی هست که شعر ازش میاد بیرون وگرنه حک و اصلاح که نشد توانایی .
الیته قصدم دفاع از اشعار اقای یغمایی نبود فقط نظرمو گفتم ... فرصت طلبی نکن دیگه ... خودت بشین زوربزن یه غزل بگو .
خاکزاد