و با سلاح وبه پایان میرسانند
وچون «پابلو نرودا» در «چکامه» هایش
برای پیاز و بیل وملاقه شعر سروده است
و فرموده است
شاعری که نتواند برای چنگال و قاشق و میخ شعر بسراید
شاعر نیست
و شاعری که نان مردم را خورده باشد
و در برابر خون مردم سکوت کند خائن است
و شاعری که با بیرحمانه ترین کلمات
از مهر و صلح ورحم دفاع نکند بزدل است
من هم در کشاکش مردم با زالوهای شکمپا ساده میسرایم
پس گوش کنید
شما: شپشهای چاق پیراهن بو گرفته تاریخ
شما: ککهایٍ حرامزاده شلوار گه گرفته ارتجاع
شما: گال های گند زده بیضه های قارچ گرفته بیمار مذهب
شما: سوسکهای عمیق ترین خلاهای عتیق
شما: آخوندهای قرمساق
که میهن ما چون دسته گلی بدامنتان پرتاب شد
و آنرا به گند کشاندید
و آن را به درد و داغ و سوگ نشاندید
شما: جاکشهائی که برای چند روز حکومت بیشتر
چند روز غارت بیشتر
چند روز شکمچرانی بیشتر
چند روز دیوثی بیشتر
مردم را با چماق و گلوله می کوبید
قلب زنان را با کارد می درید
در خیابانها دهن پاره می کنید و سر میبرید
شما: که پسران این سرزمین را با گیسوان مادرانشان به دار میکشید
و با استخوان پدران مقتول جمجمه دخترانشان را خرد می کنید
شما: که جنین را در رحم مادر ش به گلوله بسته اید
و ریشهای سفید کثافتتان را با خون ما خضاب نهاده اید
شما: که از مهره های پشت کودکان ایران تسبیح ساخته اید
و از پوست آنها سجاده
وشما که به عبث فکر می کنید و فکر می کنید و فکر می کنید
ملتی را می شود با کارد و چماق و گلوله متوقف کرد
مثل تمام دیکتاتورهای دیوث
اشتباه می کنید !و اشتباه می کنید !و اشتباه می کنید!ا
این ملت این ملت زیبا
این زنان و این مردان و این مردم
این مردم که تنها صلح می خواهند و آزادی و امنیت
این مردم که هوای تازه می خواهند
و از شما دیگربه استفراغ متواتر دچار شده اند
با سلام و سرود و ترانه شروع می کنند
با زمزمه و لبخند، حتی بر روی شما دیوث ترین دیوثها
و وقتی میزنیدشان و میکشیدشان و میدریدشان
مطمئن باشید مطمئن باشید
دیگر سلام نخواهند کرد و سرود و ترانه نخواهند خواند
و زمزمه ها و لبخندهاشان محو خواهد شد
وآنوقت خواهید دید
که صورتهاشان رنگ پولاد خواهد گرفت
و از دستهاشان سلاح جوانه خواهد زد
و زیر گامهای شکست ناپذیرشان
شما: خیکهای متورم گه را
شما: کیسه های تاریخی ادرار را
خواهند ترکاند
وسرتاسر ایران را با باروت گند زدائی خواهند کرد
و مطمئن باشید مطمئن باشید شما دیوثها
که مردم
با سرود شروع خواهند کرد
و با سلاح بپایان خواهند رساند
بیست و شش ژوئن دو هزار و نه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر