این نشانگر دو
فرهنگی بودن شاعر است: یکی فرهنگ مذهبی است، که ریشه های معنوی آن هنوز قدرتمند در شاعر
پا برجاست چرا که در زندگی، هرگز نتوانسته آنرا انکار کند و معتقد است که فاصله گرفتن از معنویت، به تهی شدن دل و جان
راه خواهد برد ولی، رژیمهای خودکامۀ مذهبی- سیاسی را خطرناک می داند و هرگز اجازه
نمی دهد، چنین اندیشۀ ویرانگری که در جریان تاریخ، بویژه در تاریخ معاصر ایران
آزمایش خود را پس داده است، در دنیای شاعرانه او جایی برای خود دست و پا کند.فرهنگ دوم
نیز به دو فرهنگ جدای از هم تقسیم می شود:
فرهنگ نخست،
فرهنگی است که شاعر را تربیت فرهنگی و ادبی کرده و جنبۀ آموزشی و پروشی داشته است، را خوانده است.*کند و کاوی در منظومه بر اقیانوس سرد باد. م. ساقی. قسمت پنجم.سفر هفتم و هشتم
۴ نظر:
ممنون از تفسیر شما اقای م. ساقی در تفسیر این شعر واقعا میشود فهمید در فروغ جاویدان چی اتفاق افتاده است.
من این کتاب را چندین بار خوانده ام مبهم بودن آن خودش جالب است ولی با این تفسیر میشود چیزهای بیشتری دانست با تشکر از آقای ساقی
dast marizad va tashakor az agay sagi
monir.javady
بسیار جالب است دستتان درد نکند آقای م. ساقی
ارسال یک نظر