بیاد آنان که در راه آزادی ایران در مسلخ جمهوری اسلامی بخاک افتادند
به برگریزِ خزان می روم به یادِ شمایان
که رفته اید یکایک به جستجوی بهاران
نشسته مِه به ره انبوه و دل نشسته به اندوه
سکوت می گذرد خسته در تمامِ بیابان
دلم گرفته عزیزان در این غروبِ غماور
خدای را بدرآﺌﯿدم از سراچه ی پنهان
که نعره ام بدراند حریمِ غمگنِ پاﺌﯿز
که خنده بشکفدم بر لب و ستاره به چشمان
چه روزها سپری گشت و نغمه ای نسرودم
مگرکه مرثیه ی غم به شامِ تار غریبان
وز آن فسرده سرودم کسان به رنج وچه سازم
که سرخ گل نشکوفد به برف ریز زمستان
رهاﺌﯿم نبود زین غمان سرخ و شررخیز
که در نهان سرای تنم خانه کرد است چنان جان
مگر که ره سپرم آنچنان که راه سپردید
شما براه بهاران و من به راهِ شمایان
۵ نظر:
اقای اسماعیل یغمائی متاسفانه شما راه شهدا را نرفتید و خواسته یا نخواسته راه دشمن را میروی خیلی متاسفم
نه اتفاقا وفا یغمایی به ندای وجدان و شرف انسانی اش پاسخ درست داد و کلمه در پیش پای خوکان زبح نکرد.
من و ما یاد جانباختگان آزادی و رهایی ایران را گرامی میداریم اماپیرو هیچ زنده و مرده ای نیستم الا خرد و ندای وجدان خود. اما شما که هفت قلو از امریکا و اسراییل و عربستان حامله هستید، صحبت از کدام راه شهید میکنید؟!!!!
وقاحت شما از فرط مرد رندی به اشمئزاز پهلو میزند آقای لرستانی.
فرشید
چه زیبا سروده بودی افسوس هزار افسوس که امروز خود تصمیم از این شعر بیگانه ای
و بخاطر منیت قلب هزاران آزادیخواه که خودت خوب میدانی هیچ ندارند به هیچ فکر نمیکند بجز رهایی خلق در زنجیر شان آزرده خاطر کردی
به هرحال بدرود رفیق
ناشناس موفق باشی
دیگر بعد از این همه تجربه
بگذریم بهترست
شاعر شعر خودش را از عمق احساس و وجودش میسراید بی آنکه در انتظار به به و چهچه دیگران باشد.این شعر بیش از 35 سال قدمت دارد.
جناب ناشناس و لرستانی اتفاقا آنان که پشت پای محگمی به جان باختگان راه آزادی زدند و آب در آسیاب نظام جمهوری اسلامی ریختند همین جریانات سیاسی خصوصا مجاهدین بودند. بی اندیشه و علم تاختند و باختند و هنوز هم دست از شعارهای صد من یک غاز بر نمیدارند. فکر میکنند که نوک پیکان تکاملند اما از قبَل عربها و سنانورها و بازنشستگان ارتش آمریکا میخورند. بی آنکه پشتشان به مردم ایران گرم باشد. بهتراست از خودتان سئوال کنید که بعد از چهل و اندی سال " مبارزه" در میان مردم ایران چه جایگاه و پایگاهی دارید؟ شش ماهه میخواستید برگردید ایران اکنون چهل سال است که در خارج گیر کردید. جز آنکه جنبش مردم ایران را به نابودی کشاندید دستاوردهایتان کجاست؟؟ و میوه اش را چه کسانی جز آخوندها خوردند؟؟ و هنوز هم در فکر یک راه نجات از طریق رهبر عقیدتی و ولایت فقیه اسلامی اما اینبار با کت و شلوار هستید. از ایران خبر ندارید. مردم ایران دیگر فریب هیچ شارلاتانی را نمیخورند ! مردم بسیار آگاهتر و با سوادتر از شما هستند و با پوست و گوشت خود "اسلام عزیز" را تجربه کرده و میکنند. اما شما هنوز در پشت 1400 سال حماقت و مردم فریبی گیر کرده اید!
امثال شما بهتر است سکوت کنند !
ارسال یک نظر