سه غزل در ستایش زنان دلاور ایران.اسماعیل وفا یغمائی
زلف بر باد بده! تا بدهی بر بادش! که جز او، خاک کسی بر سردلها ننمود زلف بر باد بده! چونکه چنين معجزه را نه «محمد» نه «مسيحا»، ونه «موسا» ننمود اژدهائی که ز «دين» چنبره در چنبره زد چاره اش را نه «عصا» نی «يد بيضا» ننمود چاره، «شق القمر» روی دلاويز تو بود که از اين ظلمت ويران شده پروا ننمود
۳ نظر:
درود بر شما . واقعا لذت بردم استاد گرامی. عمرتان دراز و سرشار شعر وشادیهاباشد
زیبا و با رنگ و بوی شعرهای حافظ شیراز.ممنون از این شعرهای زیبا
با درود،
جناب یغمایی. دست مریزاد. به راستی که زیبا، گویا و در اوج بود.
سپاس
ارسال یک نظر