ویرجینیا وولف در برابر سرگشتگیاش در زمان حال، به خاطرات گذشته بازمیگردد و انگار در جستجوی علتِ این سرگشتگی است، تلاش میکند تا (به قول خودش) چیزی واقعی از میان ظواهر دریابد. او در خاطرات خویش در پی کشف لحظه است - آن هم نه هر لحظهای - لحظهی آگاهی و نگاه و سکوت... لحظهی بودن و حضور...ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر