اسماعیل خویی (زاده ۹ تیر ۱۳۱۷ در مشهد) شاعر معاصر ایرانی و عضو کانون نویسندگان ایران است.شعرهای اسماعیل خویی تاکنون به زبانهای مختلف از جمله انگلیسی، روسی، فرانسه، آلمانی، هندی، و اوکراینی ترجمه شدهاند. وی به انگلیسی مسلّط بوده و به آن نیز شعر سرودهاست. نخستین مجموعهٔ شعرهای انگلیسی او «Voice of Exile» نام دارد. اسماعیل خویی دومین شاعر جهان است که جایزۀ روکرت در کوبُرگ را درسال ۲۰۱۰ از آن خود کردعکس ها سخن میگویند: اسماعیل خویی
۱ نظر:
با میلیون درود خدمت شاعر و فیلسوف بزرگ اسمائیل خو یی !
با توجه به انتقادهای به حق ایشون به جنبش چپ ایران نمونه نقل به مضمون!! «از این نظر به راستی من باید سپاسگزار باشم از این که چپ در ایران به فرمان فرمایی نرسید، اگر می رسید ما می توانستیم یک پولپوتیسم دیگری شاید بدتر از آخوندی، در کار بیاوریم و راه بیادازیم». اما همیشه مورد حرمت دوستان و رفقای سازمانی خود بوده و هست !
در مقابل بر خوردهای چاله میدانی و لمپنی باند رجوی به شاعر و نویسنده مبارز و مردمی وفا یغمایی و کمال رفعت صفائی و دیگر مبارزان که شاهدیم ! حیف به این قهرمانان که عرق و رنج مبارزاتیشون را در چهار چوب و فرم این دله و دزدها گذاشتن !
ایرانی در پیوند با اسلام همیشه به گونهای در جنگ است و چنان است که تضادی غریب میان ایرانی بودن و مسلمان بودن در روان ایرانی درگرفته است و این جنگ و تضاد از میان نخواهد رفت مگر آنکه یکی از دو سوی این تضاد از میان برخیزد یا بسیار کمرنگ شود. برای مثال در مصر چنین اتفاقی افتاد. مصریها زبان خودشان را از دست دادند و حالا دنیا مصریان را به سختی از اعراب تمیز میدهد. اما در ایران از آنجا که خوشبختانه زبان فارسی برجای ماند (نه چنانکه گویند به همت فردوسی، بلکه به همت تمامی ایرانیان)، همراه زبان، فرهنگ برجای ماند و همراه این فرهنگ، ایرانی بودن. در پیامد این پابرجایی، جنگی میان ایرانی بودن و مسلمان بودن نیز آغازیدن گرفت!
HAMID
ارسال یک نظر