به دنبال یک ماجرای عشقی جنجالی و ازدواج با یکی از محارم کاردینال « کورنارو»، حکم بازداشتش صادر شد و او مجبور به فرار از پادوا شد. پس از فرار مدتی به سلک راهبان در آمد و به یک صومعه پناهنده شد. در آن جا تحصیلات موسیقی خود را تکمیل کرد و سونات مشهور ابلیس را ساخت.
پس از ترک صومعه حرفه نوازندگی و آهنگسازی را برگزید. در این دوره به علت ترس از شناخته شدن و تحت پیگرد قرار گرفتن همیشه با نقاب و در پس یک پرده می نواخت و اجازه نمی داد کسی به هویت حقیقی اش پی ببرد. تا این که روزی به طور تصادفی همشهریانش او را از نزدیک دیدند و شناختند و به او مژده دادند که خشم و غضب کاردینال فروکش کرده و او را بخشیده است. با شنیدن این خبر تارتینی غرق در خوش بختی شد و با شتاب راهی پادوا گردید و پس از سال ها دوری و جدایی نزد همسر و خانواده بی تاب از مفارقتش بازگشت و دیگر جز برای مدتی کوتاه که به پراگ رفت، از پادوا خارج نشد.
سی و شش ساله بود که مدرسه مشهور ویولن خود را بنیان نهاد و در کنار آهنگسازی و نوازندگی به تربیت شاگردان پرداخت و روش های نوین نوازندگی ویولن را که خودش ابداع کرده بود به آنان آموزش داد. تارتینی در تکنیک نوازندگی ویولن تحولی عظیم به وجود آورد. از او بیشتر از صد و چهل کنسرتو ویولن و ویولنسل، بیش از صد سونات ویولن، حدود پنجاه تریو به یادگار مانده است. یکی از مشهور ترین آثار او سونات ویولن «ابلیس» است که داستانی جذاب و زیبا دارد. مطابق آن چه « ژرم دو لالاند» ستاره شناس مشهور فرانسوی که تارتینی را در سفرش به ایتالیا از نزدیک دیده بود در سفرنامه اش نقل کرده، شبی در سال ۱۷۱۳ میلادی، تارتینی ابلیس را در خواب شبانگاهی می بیند و از او می پرسد:
ای ابلیس! تو هیچ از موسیقی سر رشته ای داری؟
ابلیس پاسخ مثبت می دهد و می گوید:
بله. تعریف از خود نباشد، ویولنیست ماهری هستم.
تارتینی و سونات ابلیستارتینی برای آزمایش ابلیس، ویولنش را به او می دهد و از او می خواهدآهنگی بنوازد و مهارتش را نشان دهد. ابلیس ویولن تارتینی را می گیرد و نغمه ای چنان دلنشین و جذاب می نوازد که تارتینی را مسحور و مجذوب و مفتون می کند. تارتینی چنان هیجان زده می شود که از شدت هیجان از خواب می پرد و چون هیچ جوری نمی تواند از نفوذ این آهنگ عالی و اسرار آمیز شیطانی خارج شود و آن را فراموش کند، همان نیمه شب بر می خیزد و نت های آهنگی را که ابلیس برایش نواخته و با آن هنر نمایی کرده، بر روی کاغذ نت می آورد و نام سونات ویولنش را به افتخار آموزگار و الهام بخش خود، « سونات ابلیس» می گذارد.
سونات ابلیس از سه بخش تشکیل شده است. بخش نخست آن با پیش در آمدی ملایم و دل انگیز شروع می شود و پس از تریل کوتاهی با یک آهنگ واسطه که نقش پل بین پیش در آمد و در آمد را ایفا می کند ، به تم اصلی می رسد. بخش دوم شبیه آهنگ های باخ است و به دلیل تزئینات زیاد و ظرایف تکنیکی و نغمه شور انگیز، بیشتر از دو بخش دیگر مشهور است. بخش سوم با پرلودی آهسته شروع می شود. در این بخش چند واریاسیون با تکنیکی بسیار دشوار و پیچیده اجرا می شود. شیوه نوازندگی ابلیس در این واریاسیون ها تقلید شده است. این بخش با دابل تریل ها و استاکاتوهای سخت اجرا و جذاب خود حال و هوایی شیطانی به سونات بخشیده است و آن را متناسب با نام رمزآمیز خود ساخته است.
تارتینی در نوازندگی ویلن در سده هیجدهم همان شهرت و اهمیتی را پیدا کرد که در سده نوزدهم پاگانینی به آن دست یافت. مکتب نوازندگی او مشهور تزین و معتبر ترین و پیشرو ترین مکتب نوازندگی ویلن در سده هیجدهم و تا قبل از پاگانینی بوده است.

سونات ابلیس را در اینجا بشنوید