تنها وردِ لبهای منند که جادوگرند
این آبهای مقدس سربالا نمیروند عزیزم!
چگونهای که اینگونه آبی و سربالا میروی از آتشم
درآغوشم میشوی آب نمیشوی
چگونهای که اینگونه بیهوا پایم را از رقص در هوا میبندی
لبم را به لبخند باز میکنی
از گودی ِ نافم کبوتر چگونه میپری
باز را چگونه میدَری
تا باز از زانوانم آینه کنی
بی من بی آب و آینه چه میکنی
شعرهای کرباسی و مقالاتی که تاکنون دربارهی آثارش نوشته شده، در نشریات فارسی زبان زیر به چاپ رسیدهاند: ویژهی شعر، بررسی کتاب، سیمرغ، کاکتوس، شهرزاد، فرهنگ شناخت، مکث، الف بامداد، خط ، نامهی کانون نویسندگان ایران در تبعید، پر، آفتاب، سنگ، هوا در تبعید، پژواک ایران، آوای زن، کتاب شعر، هشت مارس، قلم، کانون لندن، شهروند، کیهان لندن، نیمروز و گردون.
زیبا کرباسی با شرکت فعال در جشنوارههای جهانیی شعر، به عنوان یک شاعر ایرانی معرفی شده و ترجمهی شعرهای او در نشریات و آنتولوژیهای سایر زبانها، مانند مادیر تانگ، کراسینگ دِ بُردر، آرتری، ایندکس، مُدرن پوئتری، تاسگاتوری، سِی بَل، آیریش تایمز به چاپ رسیده است. آثار این شاعر تاکنون به زبان های انگلیسی، آلمانی، لهستانی، هلندی، سوئدی، عربی، فرانسوی، اسپانیایی ترجمه شده است.
زیبا کرباسی از کوشندگان پیگیر در حرکتهای مربوط به احقاق حقوق زن ایرانی است. در این راستا میتوان از همکاریی پیگیر او جهت شکل گیریی «سازمان زنان هشت مارس» و «کمیتهی زنان ضد سنگسار» نام برد.
زیبا، از سال 1998 عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید، و انجمن قلم ایران در تبعید است.او سال 2002 به عنوان یکی از نمایند گان انجمن قلم در تبعید، در نشست سالانهی انجمن جهانیی قلم شرکت کرد؛ و سال 2004 به عنوان دبیر روابط بین الملل در هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید برگزیده شد.
افزون بر نقد و نظرهایی که دربارهی شعر زیبا کرباسی در این شمارهی «غرفهی آخر» میخوانید، چند متن دیگر هم در همین زمینه نوشته شده که دسترسی به آنها برای این ویژهنامه، ممکن نشد. نام و نشان آنها عبارت است از:
1- دکتر محمود خوشنام( دومقاله) با نامهای «شعری که سپید می روید» و «از همه جا سنگ می بارد»؛ هر دو در روزنامهی کیهان لندن.
2- حمید رضا رحیمی ( چهار مقاله) دربارهی همهی دفترهای زیبا جز کلاژ، در نشریهی ادبیی «بررسی کتاب» و مجلهی «جوانان»، امریکا.
3- دکتر رامین احمدی ، دربارهی دفتر «کژدم در بالش»، با نام «پنج پروانه و یک کژدم» در گاهنامهی «پر»، امریکا.
4- کیومرث نویدی. مقالهای در روزنامهی «دیدار»، لندن.
5- لادن لاجوردی، (دو مقاله) در مجلهی «آوای زن»، سوئد.
* نقد و سخنرانیی دکتر ماشاالله آجودانی دربارهی دفتر «کژدم در بالش»، در کتابخانهی مطالعات ایرانی، لندن.
این آبهای مقدس سربالا نمیروند عزیزم!
چگونهای که اینگونه آبی و سربالا میروی از آتشم
درآغوشم میشوی آب نمیشوی
چگونهای که اینگونه بیهوا پایم را از رقص در هوا میبندی
لبم را به لبخند باز میکنی
از گودی ِ نافم کبوتر چگونه میپری
باز را چگونه میدَری
تا باز از زانوانم آینه کنی
بی من بی آب و آینه چه میکنی
زیبا کرباسی سال 1353 در تبریز به دنیا آمد. او تمرین با وزن و قافیه را از همان کودکی نزد غزلسرای شهیر، محمد حسین شهریار آغاز کرد. در سیزده سالگی به همراه خانواده از ایران خارج شد. در همان سالهای اول اقامت خود در شهر نیوکاسل انگلستان با محمد علی مهمید و دکتر صبری تبریزی آشنا شد و به همراه چند تن دیگر گروه فرهنگیی «سپنتا» را بنیان گذاشتند. اولین شعرخوانیاش در شانزده سالگی به همراه سیاوش کسرایی در شهر« دارهام» برگزار شد. در همان زمان با نشریاتی
چون « دوست مردم» و « اُدلاراُ لکهسی» که به سردبیریی محمد علی مهمید منتشر میشد، همکاری میکرد. تحصیلات او در رشته نقاشی بود که به پایان نرساند. در همان دانشکده به مدت سه سال به تدریس بالهی مدرن و رقص گرجی اشتغال داشت که با کوچ خانواده به شهر لندن به آن نیز پایان داد.
آشناییی او با ژاله اصفهانی نیز در اوان ورودش به لندن اتفاق افتاد که قریبِ دوسال شعرهایش را برای او میخواند و از تجربهاش سود میبرد. در همین زمان سیمین بهبهانی در شب شعرخوانیی خود، که در لندن برگزار شد، با خوانش و تحلیل شعری از زیبا کرباسی که از ویژه نامهی شعر سعید یوسف گزین کرده بود، به تشویق و معرفیی وی پرداخت و همین توجه مسئولانه باعث دلگرمیی شاعر شد و دفترهای شعر خود را با نامهای« کژدم در بالش» (با مقدمهی اسماعیل خویی)، و «با ستارهای شکسته بر دلم»، که حاصل هشت سال سرودن وی بود، به دست نشر سپرد. انتشار همین دو دفتر، با توجه مخاطبان شعری، به ویژه منتقدان ادبی، روبهرو شد، و پس از آن زیبا کرباسی به عنوان شاعری حرفهای، دفترهای بعدیی شعر خود را با نامهای «دریا غرق میشود»، « جیز» و « کُلاژ» منتشر کرد. چون « دوست مردم» و « اُدلاراُ لکهسی» که به سردبیریی محمد علی مهمید منتشر میشد، همکاری میکرد. تحصیلات او در رشته نقاشی بود که به پایان نرساند. در همان دانشکده به مدت سه سال به تدریس بالهی مدرن و رقص گرجی اشتغال داشت که با کوچ خانواده به شهر لندن به آن نیز پایان داد.
شعرهای کرباسی و مقالاتی که تاکنون دربارهی آثارش نوشته شده، در نشریات فارسی زبان زیر به چاپ رسیدهاند: ویژهی شعر، بررسی کتاب، سیمرغ، کاکتوس، شهرزاد، فرهنگ شناخت، مکث، الف بامداد، خط ، نامهی کانون نویسندگان ایران در تبعید، پر، آفتاب، سنگ، هوا در تبعید، پژواک ایران، آوای زن، کتاب شعر، هشت مارس، قلم، کانون لندن، شهروند، کیهان لندن، نیمروز و گردون.
زیبا کرباسی با شرکت فعال در جشنوارههای جهانیی شعر، به عنوان یک شاعر ایرانی معرفی شده و ترجمهی شعرهای او در نشریات و آنتولوژیهای سایر زبانها، مانند مادیر تانگ، کراسینگ دِ بُردر، آرتری، ایندکس، مُدرن پوئتری، تاسگاتوری، سِی بَل، آیریش تایمز به چاپ رسیده است. آثار این شاعر تاکنون به زبان های انگلیسی، آلمانی، لهستانی، هلندی، سوئدی، عربی، فرانسوی، اسپانیایی ترجمه شده است.
زیبا کرباسی از کوشندگان پیگیر در حرکتهای مربوط به احقاق حقوق زن ایرانی است. در این راستا میتوان از همکاریی پیگیر او جهت شکل گیریی «سازمان زنان هشت مارس» و «کمیتهی زنان ضد سنگسار» نام برد.
زیبا، از سال 1998 عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید، و انجمن قلم ایران در تبعید است.او سال 2002 به عنوان یکی از نمایند گان انجمن قلم در تبعید، در نشست سالانهی انجمن جهانیی قلم شرکت کرد؛ و سال 2004 به عنوان دبیر روابط بین الملل در هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید برگزیده شد.
افزون بر نقد و نظرهایی که دربارهی شعر زیبا کرباسی در این شمارهی «غرفهی آخر» میخوانید، چند متن دیگر هم در همین زمینه نوشته شده که دسترسی به آنها برای این ویژهنامه، ممکن نشد. نام و نشان آنها عبارت است از:
1- دکتر محمود خوشنام( دومقاله) با نامهای «شعری که سپید می روید» و «از همه جا سنگ می بارد»؛ هر دو در روزنامهی کیهان لندن.
2- حمید رضا رحیمی ( چهار مقاله) دربارهی همهی دفترهای زیبا جز کلاژ، در نشریهی ادبیی «بررسی کتاب» و مجلهی «جوانان»، امریکا.
3- دکتر رامین احمدی ، دربارهی دفتر «کژدم در بالش»، با نام «پنج پروانه و یک کژدم» در گاهنامهی «پر»، امریکا.
4- کیومرث نویدی. مقالهای در روزنامهی «دیدار»، لندن.
5- لادن لاجوردی، (دو مقاله) در مجلهی «آوای زن»، سوئد.
* نقد و سخنرانیی دکتر ماشاالله آجودانی دربارهی دفتر «کژدم در بالش»، در کتابخانهی مطالعات ایرانی، لندن.
شوخ و زیبا، بانوی شعر ایران، زیبا کرباسی
سه شعر از زیبا کرباسی | کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
زیبا کرباسی تولد تبریز.
در کودکی آَشنایی با شهریار شاعر ۱۹۸۷ مهاجرت به لندن، ادامه دبیرستان و دروس دانشگاهی ۱۹۹۶-۲۰۱۳شرکت در فستیوال شعر متعهد جهانی در هلند، آلمان، پاریس، ایتالیا، سوئد، اسکاتلند، ایرلند، انگلیس، سان فرانسیسکو. میلان ۱۹۹۶ کژدم در بالش، مجموعه شعر ۱۹۹۷ با ستاره ای شکسته بر دلم، مجموعه شعر ۱۹۹۸ عضو کانون نویسندگان در تبعید، انجمن جهانی قلم ۱۹۹۹ دریا غرق می شود، مجموعه شعر ۲۰۰۲ جیز، مجموعه شعر ۲۰۰۴ دبیر روابط بین المللی کانون نویسندگان ایران در تبعید ۲۰۰۵ سردبیر جُنگ Exiled Ink لندن ۲۰۰۶ تا کمر در باد ریخته ام، مجموعه شعر
۲۰۰۶ فرق، مجموعه شعر ۲۰۰۷ بنیانگذار، سردبیر پایگاه ادبی asar.name در آلمان ۲۰۰۸ برنده جایزه قیزیل آلما، سیب طلایی شعر آذربایجان ۲۰۰۹ حال دستهایم از خالی، مجموعه شعر؛ کولاژ، مجموعه شعر، ترجمه انگلیسی Stephen Watts . ترجمه لهستانی و انگلیسی شعر مولانا زیبا کرباسی و ولدک فنریخ دردو کتاب Rumi Sto Rubajatow و fifty robai سخنرانی در دانشگاه استانفورد ۲۰۱۰ شرکت در شعرخوانی در برخی شهرهای اروپا ۲۰۱۱ مجموعه شعرسه زبانه ziba karbassi poesia ooooooommm در ایتالیا ۲۰۱۲ گروه تحقیقاتی آموزش وپرورش انگلیس از دانشگاه لندن بربکContemporary Poetics Research Centre (CPRC), Birkbeck, University of London با
حمایت انجمن جهانی قلم کنفرانسی در ماه می ۲۰۱۲ بر پا ساخت با نام شاعران
انقلابی جهان این گروه آثار و زندگی پانزده شاعر و نویسنده از قرن هجده تا
بیست را مورد بررسی قرار داده اند زیبا کرباسی تنها شاعر ایرانی تبار منتخبی ست که نامش کنار مایوکفسکی, برخس ,ویکتورهوگو و رامبو رقم می خورد ۲۰۱۲ _۲۰۱۴ رییس قلم در تبعید انگلیس
بنیانگذار جایزه ی شعر قلم در تبعید بریتانیا از زیبا کرباسی منتشر خواهد شد سلول های مکتوب مجموعه ی اشعار ترکی از چگونگی ها تا این گونگی های نفس ترجمه ی شعر جهان در سه جلد
به گریه یعنی افتادن مجموعه ی شعر
شعر رمان نامه ی بهادر درانی و آهو حسانی
شعرهای او یا نقد و نظر هایی در باره ی، شعرهایش از سال ۱۹۹۰
در نشریه های گردون ,خط سنگ ,باران,سیمرغ ,آفتاب ,برسی کتاب, ویژه ی شعر,
کتاب شعر, شهروند, نیمروز, کیهان لندن , آوازهای حوا, فصل کتاب, دوست مردم
,اودلار اولکه سی, یاشماق ,آوای زن, کاکتوس, پر, نشریه ی انجمن قلم, کانون,
پژواک, و بسیاری دیگر نقد آثار کرباسی از: ژاله اصفهانی، شهرنوش پارسی
پور، سیمین بهبهانی، ساقی قهرمان، علیعبدالرضایی ,عفت ماهباز، ملیحه تیره
گل، اسماعیل خویی،ماشالله آجودانی،عباس معروفی، شاداب وجدی، داریوش برادری،
کوشیار پارسی ، روشنک بیگناه، نیلوفر بیضایی، منصور پویان، ویکتوریا
تهماسبی، قاضی ربیحاوی، پرویز لک،امیر حسین افراسیابی، حمیدرضا رحیمی، آرش
قربانی، علی اشرافی،پرهام شهرجردی، مجید کوچکی، آذر درخشان، پرویز لک، حسین
نوش آذر، ، کورش همه خوانی، علیرضا محولاتی، علیرضا سیف الدینی،
محمودخوشنام، رامین احمدی، کیومرث نویدی، تیرداد نصری , مهرداد فلاح,علیرضا
ذیحق ,دومان اردم , بزرگ امین , عباس سماکار, جمیله ندایی , لادن لاجوردی،
آزاده دواچی، رباب محب، آذر کیانی، صمد پورموسوی، ، نیلوفر طالبی، محمد
صفریان، مینو خواجه لدین، احسان رستمی، ، بیژن باران. یاشار احد صارمی
ترجمه اشعار کرباسی بزبان های: انگلیسی، ترکی، عربی، فرانسه، آلمانی،
لهستانی، اسپانیولی، ایتالیایی، کردی، داچ. هلندی سخنرانی و شعرخوانی.
دانشگاه آکسفورد، استانفورد، لندن، سوربون، بسیار دیگر
۱ نظر:
۱۹ مرداد ۱۳۹۷/ ۱۰ اوت دوهزاروهژده/مسعودعالمزاده/پاريس
سواى توانمندى ادبي،به چشم خواهرى،اسم ش که خيلى بامسمّاست.
ارسال یک نظر