باز نشر بخاطر درگذشت هما سلطانی و به احترام عبدالفتاح سلطانی رادمرد مبارز میهن پرست. اسماعیل وفا یغمائی

به عبدالفتاح و خانواده شریف اش

شود که نور و نوا را بخاک بسپارند؟

شود که شور و صفا را بخاک بسپارند؟

شود که رادی و عشق و محبت و صفوت

شود که رسم وفا را بخاک بسپارند؟

شود که کوه دماوند و درخم و پیچ اش

نسیم نافه گشا را به خاک بسپارند

شود که قصه ی سیمرغ وقله ی البرز

شود، بگو؟که «هما» را بخاک بسپارند

شود که مهر فروزان و ماه تابان را

شود که باد صبا را بخاک بسپارند؟

توئی وزان چو هوا،تا کجا،کجا؟ همه جا

شود! شود! که هوا را بخاک بسپارند؟

گرفتم آنکه ببستند راه مستان را

شود که میکده ها را بخاک بسپارند؟

اگر خدا متجلی است دردل پاکان

بگو ! شود که خدا را بخاک بسپارند

بهل که فاش بگویم عزیز ملت من

برای آنکه شما را بخاک بسپارند

بباید آنکه از امروز تا به فرداها

تمام ملت ما را بخاک بسپارند

  اسماعیل وفا یغمائی