دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
روی تابلو کلیک کنید
روی تصویر کلیک منید
تاریخ دوران باستانی ایران
۷ نظر:
اگر یعقوب لیث را شاخه سیاسی - نطامی هویت ملی ایرانیان قلمداد کنیم بی شک فردوسی شاخه فرهنگی - حماسی ان بشمار میرود .
هیچ مبارزه ای با افتخارتر از ان نیست که برای هویت ملی خود با متجاوز ایده الوژیک اسلامی مقابله کنیم . هویت ملی یعنی عدالت ، ازادی ، صلح ، غیرت و اگاهی .
فردوسی زبان متجاوزرا تغییر داد
یعقوب متجاوز را از سرزمین اجدادی مان راند
ماهم باد دوباره تلاش انان را تکرارکنیم .
مردم تعجب میکنن از اینکه مسیولین درجه یک مملکت با وجود دهها هزار بی خانمان و سیلزده میان پشت تریبون میگن تحت هرشرایط به عراق و لبنان کمک میکنیم !
مردم باید بدونن که مسیولین ردجه یک مملکت عراقی هستند . ایکاش همه مردم میدانستن که اینها ایرانی نیستند .
مردم تعجب میکنن از اینکه مسیولین درجه یک مملکت با وجود دهها هزار بی خانمان و سیلزده میان پشت تریبون میگن تحت هرشرایط به عراق و لبنان کمک میکنیم !
مردم باید بدونن که مسیولین ردجه یک مملکت عراقی هستند . ایکاش همه مردم میدانستن که اینها ایرانی نیستند .
من ۳۵ سال پیش یکبار از بزرگی فردوسی گفتم اما مسئولم با کنایه و خنده بهم گفت : شاهنشاهی شدی !
منم با کنایه و خنده بهش گفتم از پیروی پیغمبر بهتره !
الیته او واکنشی نداشت چون اولا بچه محل بودیم دوما هردو زمینه و علاقه اسلامی مان بسیار ضعیف بود و خیلی باهم راحت بودیم و خیلی نطرات متفرقه بینمان جریان داشت . اتفاقا یکبار هردو مقاله مسعود درباره نحوه مسلمان شدن ایرانیان را در منزل پدری ما میخواندیم که تعجب کردیم چون نوشته بود ایرانیان از اسلام استقبال کردند ! یادمه بهم نگاه کردیم و به هم زل زدیم و من گفتم برای این طرز فکر باید فعالیت کنیم ؟ او هم گفت اینارو مسعود نوشته تا رژیم بهانه نداشته باشه و خلاصه ماستمالی شد اما ته دل هردومون چیز دیگری بود . وقتی مسعود ایات قران را با احساسات قرائت میکرد به دوستم میگفتم بخاطر رژیم نیست بلکه مثل رژیم به این مزخرفات اعتقاد داره و داشت . بعدها هردو بعداز دربدری های بسیار و پارک خوابیدنهای طولانی و نظائر ان از مزخرفات ایده الوژیک سازمان کات کردیم ودر جبهه دیگری به مبارزه ادامه دادیم . واقعا کسرشان بود که اسم خودمونو مبارز و پیشتاز بزاریم بعد بگیم ایرانیان از حمله و تجاوز اعراب استقبال کردند ! یعنی خاک پاشیدن بر مبارزات بابک ها و یعقوب لیث ها و بیخودنبود که شاهنامه درسازمان تابو بود . الان تابو نیست اما مهم هم نیست .
خلاصه ۳۸ سال پبش شاهنامه درسازمان تابو بود .
وقتی عاشورا و حسین و علی حرف اولمون بود طبعا شاهنامه جایی نداشت .
مشکل از اینجا آغاز شد که خام بودیم و هالو و حرف و شعارهای تبلیعاتی اما بی محتوا و بی پایه چهارتا رهبران سیاسی را قبول کردیم . درطول زمان متوجه شدیم که هیچی حالیشون نبوده و ماهم بخاطر تهی بودن خودمون فکر میکردیم اونا حالیشونه !
وگرنه سی ماه با خمینی سیاست مماشات نمداشتیم .یعنی رهبران حالیشون نبود .
ناشناس عزیز
الان هم شاهنامه فردوسی در سازمان ارزشش خیلی از قران کمتر است و هنوزهم در باطن امرتابوست اگرچه درظاهر سازمان از پاسارگاد و کوروش هم میگوید اما فقط فرصت طلبی است و ظاهرسازی .
ارسال یک نظر