از شعرهای دکتر زری اصفهانی

.زنده بمان ماه زندانیدکتر زری اصفهانی

دکتر زری اصفهانی از شاعران  خوب و پر استعدادی بود که به نقطه شاعرانگی رسیده بود. متاسفانه تمام زندگیش تلاطم و توفان و غربت و آورارگی بود. در سال 1335 زاده شد و درسال 1397 در کانادا در گذشت. در سالهای آخر زندگی بر سر مسائل سیاسی با من مخالف بود و چندین نوشته علیه من نوشت ولی احترام او در دل من پایدار ماند. شعرهایش پر احساس و زیباست. یادش گرامی و شعر زندانی اش را می خوانیم. امید گه روزگاری شعرهای فراوانش نشر شود و سخن گوی این سالهای رنج باشد

زنده بمان ماه زندانی

زیرا که خسوف تو

شب کودکان خیابان است

زیرا که پنهان شدن ات درپس ابرهای تیره

غم تاریک زنان بی خانمان است

تو ماهی

ماهی درپشت میله های جهالت
و جنایت
و گرچه میدانم

که درتاریکخانه دیوان درزنجیرزیستن

آدمیان را نشاید

اما نگاه کن به شب

که اندک اندک پرده هایش کوتاه تر میشوند

و ویران تر

نگاه کن که همسایه ها هزاران شمع روشن کرده اند

درکوچه های ظلمت

و چراغان مشت های گره بسته است

صبور باش دختر مهتاب های کوهستان

میدانم که طلوع خواهی کرد

از تاریکترین افق ها

و بربلندترین کوه ها

پرچم درخشان ات را برمی افرازی

آه ماه زیبای کودکان فقیر

زنده بمان
زنده بمان

تا طبل های توفان چیزی نمانده است

و رنگین کمانی بزرگ درراه است

زنده بمان

ماه زندانی

زیباتراز آنی که مرگ ترازما بستاند

با دستهای محتضرش

نه نه وقت مردن نیست
قناری رنجور درقفس

برخیز و از میله های پنجره

دریای بی شکیب را نگاه کن

دریای برهنگان را

دریای گرسنگان را

دریای کارگران را

دریای زنان را

که خروشان با مشعل هایشان سرمی رسند

آه
چیزی به صبحدم نمانده است

زنده بمان پرنده اولین طلوع

زنده بمان