فر ایران
شعری از بانو توران شهریاری شاعر زرتشتی در فر ایران
فرّ ایران ستایش انگیز است
چون شکوه سحر دلاویز است
از ازل بود و هست و خواهد بود
بر چنین فرّ جاودانه درود
فرّ ایران فروغ و نور بود
عشق و مهر و امید و شور بود
هم خودآگاه، هم جهان نگر است
این کهن آرمان ایرانی
شور بخشد به جان ایران
مهر و داد و خرد مرادش هست
این سه همواره در نهادش هست
هیچ گه فر جدا از ایران نیست
گرچه گه گاه پرتو افشان نیست
گاهگاهی اگر که شد پنهان
لیک هرگز جدا نگشت از آن
فرّ ایران به روزگار دراز
بوده در هر زمانه ایران ساز
در شب سرد و تار و طوفانی
باز هم کرده پرتو افشانی
فرّ ایران چو هست جاویدان
تیرگی را زداید از ایران
این بهین بخشش اهورایی
هست اوج کمال و زیبایی
چون که آن داده خدایی هست
پرتو روح آریایی هست
می ستاییم فر ایران را
فرّ ایران بهتر از جان را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر