![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs62sVcObunl-t1qVuHlaA7pCbfynWeis2gj8HY7zrnB39QTcNWSFa7r-ua7wyu_ivbvf88O-8fvn-3eT62Rp_oCPQu4P1tWL8Rtxc-euBtK3YJGKCK4yeRVYjxYxrXUDEm_36VgizaWp1/s320/navazesh_vafa.jpg)
که چون چشم فرو میبندم تا ببوسمت
دشتی از گل میشوی
***
مترس از من ای هراسیده
نرگاوی نیستم من در ارزوی چرای تو
چرای این همه شمیم و رنگ و طراوت
چرای این همه مهربانی ولبخند و گرما
خسته ترین و غمناک ترین پرنده آواره جهانم من
آرمیده در کنارت و سایه سارمژگانت و گیسوانت
تا آوازی بخوانم و محو شوم
در آفتاب و باد و زمان............ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر