دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی

افتاب خواهد دمید

افتاب خواهد دمید

مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند

. فراموش نکنیم کورش نماد آغاز تاریخ واقعی ایران در مقابل تاریخ جعلی آخوند و مذهب ساخته است. کورش نماد هویت واقعی ایرانی در دور دست تاریخ است. گرامی اش داریم.بیاد داشته باشیم و هرگز فراموش نکنیم :در شرایط بسیار خطیر کنونی در گام نخست و در حکومت ملایان و مذهب مجموع جامعه انسانی ایران،تمامیت ارضی ایران،و طبیعت ایران در سراسر ایران در تهاجم و نکبت حکومت آخوندها در خطر است. اختلافات را به کناری بگذاریم، نیروهایمان را در نخستین گام در راستای نجات این سه مجموعه هم جهت کنیم و به خطر اصلی بیندیشیم .

این است جهان ما در این لحظه

این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید

کرونا وزمین ما

کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی

در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران

۱۴۰۱ اردیبهشت ۲۷, سه‌شنبه

این سرود را بشنویم و بخوانیم و نشر دهیم


۳ نظر:

​مسعودعالمزاده/​پاريس گفت...

۲۳​دی ۲۵۷۸ ايرانى ۱۳​ ژانویه ۲۰۲۰ مسعودعالمزاده / پاريس

این سرود آب زیپویی و مشکوکه
بوی الرحمن رژیم در اومده، دستهای مشکوک و جاسوس از همین الان یگانگی مردم رو هدف گرفتن.
۱ / سرود ملی. رژیم که بیفته،سرود جمهوری اسلامی پیش ترش بایگانی شده.نخستین جایگزینش "ای ایران ای مرز پر گهر" ه. با اجازه ی کی این الدنگ برداشته روی سرود ملی مردم شعر گذاشته ؟ ژست آبدوغ خیاری هم میگیره. این شوتی مارو خرتر از اون چیزی که هستیم حساب کرده.برو شعرو آهنگ بساز، به خودت مربوطه، گه خوردی رو سرود ملی شعر سوار کردی.
۲ / واژه ها بار دارن. همین جوری نمیشه چرت و پرت گفت. "بربر" واژه ای ست که رومیها به "غیر از خود" می گفتن. این واژه بار نژاد پرستانه داره.این با اصل برابری انسانها درتناقض آشکاره. اونی که این رو شعریده، در بهترین حالت بیسواده، وگرنه مشکوک وجاسوس.
۳ / "خاکت مثل خاک دیگر است".
مردک ! باترکیب شیمیایی خاک کار نداریم، که تازه اونهم همه جا یکی نیست.خاک این یک ملیون و شش سد وچهل و هشت هزار کیلومترمربع ارزش جانفشانی داره.از دید انسانی من برتر از مردم هندوراس یا گینه بیسائو نیستم، اما "جانم فدای ایران". ابله ! خاک من مثل خاک دیگر نیست.
۴ ــ رژیس دبره نه نژادپرسته نه شوونیست، اما میهن خودش را دوست داره.کتابی نوشته بنام "مرز"(La frontière) : مرز یعنی احترام.
اصلن قرارنیست پس از این رژیم ما مرز هارو برداریم. قانون اساسی فرانسه با این آغاز میشه :

https://fr.wikipedia.org/wiki/Article_premier_de_la_Constitution_de_la_Cinqui%C3%A8me_R%C3%A9publique_fran%C3%A7aise

La France est une République ----indivisible----, laïque, démocratique et sociale. Elle assure l'égalité devant la loi de tous les citoyens sans distinction d'origine, de race ou de religion. Elle respecte toutes les croyances. Son organisation est décentralisée.
*
نخستین واژه پیش از هرچیز برای بیان جمهوری فرانسه اینه : (indivisible) "تجزیه نشدنی".رک، بی رودرواسی : آزادی، اما به این یکی دست نزن که حسابت با کرام الکاتبینه. شوخی نداریم.
خاک ایران، خاکی ست که حتا تو لوله آزمایش هم میتونی رد دی ان آ (DNA) ی آریوبرزن و ستارخان رو ببینی. مردک ابله ! خاکم مثل خاک دیگر نیست.
این رژیم پست فطرت، از همون آغاز با انترناسیونالیسم اسلامی شروع کرد. "کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا". اگه توده ای ها راحت تو رژیم نفوذ کردن، تصادفی نیست. اول بزن روی حس ملی، سوراخ که باز شد، سد میشکنه. این مرزنباید بشکنه.تاجایی محترمی که اونور مرزی، پاتو نذاری اینور حواله ت می افته (به اصطلاح ارتشی ها) با "تیر تراش" (رگبار درسطح کمر).

۵/" ایران مهر تو بدر کنم" ؟ ! ؟ ! ؟ !
پفیوز ! مهر ایران بدر کنی ؟ که جاش چی بذاری ؟

نه ! "گر آتش بارد ز پیکرم، جز مهرت در دل نپرورم"

۶ / مزخرفات این به اصطلاح سرود باز هم هست، بماند​

۷ / شعر، سرود، واژه و معنا تخصص آقای یغمایی بزرگواره. فروتنانه از ایشان تقاضا دارم که نظرشون رو بدهند.

​مسعودعالمزاده/​پاريس گفت...

۲۳​دی ۲۵۷۸ ايرانى ۱۳​ ژانویه ۲۰۲۰ مسعودعالمزاده / پاريس

این یکی هم رو باید افزون کرد، مهمه.
تو سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" میگه "ای خاکت سرچشمه ی هنر". اینجا واژه ی "هنر" برابر (art) نیست. معناش در این شعر سعدی ست
مرد خردمند "هنر پیشه" را / عمر دوبایست در این روزگار
تا به یکی تجربه آموختن / وان دگری تجربه بردن بکار

اینجا "خردمند" و"هنرپیشه" هم معناست.هنر یعنی خرد.
در زبان فرانسه فرهنگ مرجع دیکسیونر (Robert) است. تو دیکسیونر "اصطلاحات زبان" (expressions et locutions) این هست (sagesse persane) "خرد ایرانی" که برمیگرده به سعدی، حافظ و زرتشت. رد فرهنگ ما توقرآن،انجیل،تورات و کمدی الهی دانته هست. این با شوونیسم یکی نیست.وقتی مردم فرانسه به پاستور،دکارت و پاسکال افتخار می کنن، این نفی دیگران نیست،اثبات خوده. چرا ما نباید به اندیشمندان مان افتخار کنیم ؟ جریان نکبت ۵۷ هم همین بود.بجای کورش و فردوسی رفتیم دنبال حسین و علی. بجای آلبرت انشتین، رفتیم دنبال آل پنج تن !
اینکه ما از دید نژادی برتر از دیگران نیسیتم بدین معنا نیست که فرهنگ ما از فرهنگ بیابان گردها پایین تر بوده.
نفی دیگران، نه ! اما اثبات خویش آری.
این سرود کشکی داره میزنه به "اثبات خویش". ما نخستین امپراتوری تاریخ را پایه گذاری کردیم. نخستین دیوان سالاری دنیا ما بودیم (دیوانDivan). پُمت (چاپار) را ما راه انداختیم.لشکرکشی برای براندازی برده داری ما بودیم. خوب یا بد، بهشت و جهنم (پردیس، گهنم)، پل صراط (چینوت) ما بودیم.نخستین گردهمایی های ایدئولوژیک(میترایی) مابودیم بامیترا خدای مهروعشق که باکاجی دردست ۲۷۵ روز پس از آغاز سال (شب یلدا) از مادری باکره زاده شد.امروز میان فراماسون ها ۱۳ مدار ارتقاء هست که با "کلاغ" شروع میشه و میرسه به "پیر" درست مثه میترایی ها."پیر" حافظ اون بالاترین مرتبه ی میترایی هاست که میشده "مهر بان" و به سرش قسم میخوردن."به پیر به پیغمبر قسم" از اینجا میاد.
حتا به باور من واژه هایی چون "جنتلمن، و gentil از همون ریشه ی "مهربان" میاد.در انگلیسی (gentile) یعنی مسیحی.در فرانسه gentil یعنی مهربان. بابا نوئل هم و ...حرف میترا اینه "خدا محبت است"
این بدان نیست که ما برگردیم به دوران باستان. تنها بدونیم که نیازی به گدایی فرهنگی از یک مشت دزد بیابان گرد نداریم. اگرهم میخاهیم بیشتر بفهمیم،بریم دنبال کانت،جان لاک و دکارت، نه ابن ابوالبوق. نیچه کتاب می نویسه "چنین گفت زرتشت"، ما میریم دنبال یه مشت آخوندپانشسته.

از دید نژادی ما از هیچ انسان دیگری برتر نیستیم. اما از دید فرهنگی، پیش از خراب شدن این دین نکبت بر ایران، ما از بسیاری برتر بودیم. به یمن همین فرهنگ کم و بیش انسانی، که نمونه هاش در چهارده سده ی گذشته، از مراکش و مصر بگیر تا مرز چین و هند کم نظیره، میتونیم از دید فرهنگی بخود ببالیم.

ناشناس گفت...

سرود ای ایران بار تاریخی احتماعی و سیاسی خاصی دارد. به نظرم ر ست نیست در شعر و آهنگ آن دست برد.
یک زمانی فدایی ها و محاهدین هم بر روی این سرود شعرهای خودشان را گذاشته بودند که البته کف بر آب بود و در گذر زمان هر دو سرود محو شدند. این سرنوشت در انتظار این یکی هم هست. به نظر من بهتر است این خضرات بجای دست بردن در اثر ارزنده خالقی و گل گلاب بروند سرود و ترانه ا ی تازه خلق کنند.

صفدر