«پنجاه و هفتی ها»، ویژگیهایشان و تکلیف ما با آنها اکبر معارفی
هدف
ما ایجاد شکاف بیشتر نیست بلکه تعریف این شکاف و تنظیم توقعات خودمان از
اعضای این اردوگاههای پراکنده سیاسی است. به رغم تمایلات ما برای وحدت عمل
همه مخالفین جمهوری اسلامی بخشی از این اردوگاه سیاسی مانند حزب توده و
مجاهدین خلق هرگز با "ایرانگراها" وارد تعامل دموکراتیک نخواهند شد. بخشی
از این جریان برای همیشه خود را خارج از چارچوب داد و ستد دموکراتیک قرار
خواهد داد. به جز دفاع از دادخواهی اعضای خانوادههای این بخش از "پنجاه و
هفتی ها" و یا دفاع از حقوق انسانی اعضای آنها هیچ اقدام عملی برای وحدت
عمل با آنها ممکن نخواهد بود. البته وحدت عمل با بخشهای دیگر اردوگاه
"پنجاه و هفتی" هم بدون چالش جدی نخواهد بود. آنچه امکان وحدت عمل همه
اپوزیسیون را ممکن خواهد ساخت، وحدت سازمانی و همگرایی (نه همسانی) گفتمانی
در اردوگاه "ایرانگراها" است. بدون یک قطب قوی سازمان یافته ایرانگرا،
توهمات ایدئولوژیک "پنجاه و هفتی ها" بر عملکردشان غالب خواهد شد و آنان از
هر فرصت برای حمله به دیگران فروگذاری نخواهند کرد. برای به هرز نرفتن
توانها و تمرکز حملات علیه جمهوری اسلامی سازماندهی "ایرانگراها" باید در
اولویت قرار بگیرد. آن زمان است که امید به وحدت عمل همه اپوزیسیون قابل
تحقق خواهد شد. ادامهی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر