بیادگار از سه نسل ،پدران ما،
ما و فرزندان ما،بر دیوارهای خونین و اشک آلود این ایام و روزگار ما باشد
که آیندگان باز خوانند در هنگامی که ما به گذشتگان پیوسته ایم..
ای سنده بر سران !که نهادید نام شیخ
برخویش و آمدید چو ماران نیشزن
گر هان شما نماد خدائید و سنت اش
ای لعنت خدا، به خداباد و این سنن
در راههای سی سده با پای زخمناک
از قرنهای گمشده آعصار بس کهن
از کورش و زکاوه و زرتشت و بردیا
از مزدک و ز مانی و از زال و تهمتن
ما آمدیم تا بکجا؟، یک طویله شیخ
اصطبلی از شقاوت و شیادی وشمن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر