جدا
از شبیه سازیهای کور که در بسیاری موارد نابجاست، آیا آنچه سرانجام
«فارک» به آن رسید(حزب سیاسی)، «آش خاله» و در تقدیر است؟ آیا «نقشه راه»
فارک میتواند سرمشق قرار گیرد و به دُور و تسلسل خشونت در میهن ما پایان
دهد؟ آیا
قاتلین زندانیان سیاسی که حرث و نسل میهن ما را بر باد دادهاند و به
جنایات صورتگرفته افتخار میکنند، این ظرفیت را دارند که به این
«اپیسمنتِ» معقول، رو آورند؟ مدعیان صاحب اختیاری مقاومت، چطور؟http://www.hamneshinbahar.net/article.p
دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
مردم. ایران و طبیعت ایران در خطرند
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر