عشق گوهر سرودهای زرتشت است. برای
همین در ایران باستان، نیاکان ما به آن ارج نهاده و پنجم اسفند(۲۴ فوریه) هر سال را با عنوان سپندار مذگان جشن میگرفتند که چیزی
شبیه روز عشاّق و روز وَلـِنـْتـایـْنْ بود. سپندار مزد لقب زمین، و زمین
نماد تواضع و عشق است.در متون اوستا و در گاتاها -
سرودهای پنجگانه منسوب به زرتشت که از نظر نگارش(و نه مضمون) کهنترین بخش اوستا
است - و در آثار بجای مانده از زبان پارسی میانه، بارها سخن عشق
به میان آمدهاست. بخشی از داستانهای شاهنامه، منطقالطیر عطار، مثنوی، اشعار نظامی، خواجوی کرمانی، جامی، عیوقی، حکیم سنایی و رودکی و...در باب عشق است…
به میان آمدهاست. بخشی از داستانهای شاهنامه، منطقالطیر عطار، مثنوی، اشعار نظامی، خواجوی کرمانی، جامی، عیوقی، حکیم سنایی و رودکی و...در باب عشق است…
عشق، شبچراغ زندگیست - «وَلـِنـْتـایـْنْ دِی» Valentine's Day
فایل صوتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر