دریچه زرد. اسماعیل وفا یغمائی
افتاب خواهد دمید
این است جهان ما در این لحظه
روی تابلو کلیک کنید
کرونا وزمین ما
روی تصویر کلیک منید
در گذرگاه تاریخ ایران. اسماعیل وفا یغمائی
تاریخ دوران باستانی ایران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
روی تابلو کلیک کنید
روی تصویر کلیک منید
تاریخ دوران باستانی ایران
۱ نظر:
💚 زن
🤍 زندگی
❤️ آزادی
۱۸ اسفند ۲۵۸۱ شاهنشاهی ۹ مارس ۲۰۲۳ مسعود عالمزاده پاريس
یک.
چیزی در نام گذاری ... روز زن ... منو قلقلک میده. ۳۶۴ روز سال مال اینه که ... ای قربون قدوبالای سروت برم، آخ که لب لعلت چنین و چنانه. بقول آهنگ ترکی ... جان خدیجه : هاوا هاوا جان خدیجه، گوزلری جیران خدیجه، ممه لری فینجان خدیجه، من سنه گوربان خدیجه.
تا دلت بخواد در ادبیات ایران و جهان از اینها هست و خیلی هم خوبه.
اما نام گذاری این روز در ایران اشتباهی انجام شده و برطبق سنت اسلامی و توحیدی و شیعی (و شیعه کمونیستی نیز) با دگنک هم نمیشه اینها رو از مخ خیلی ها درآورد. باید از اول درست گفته میشد. این روز تداوم ... جنبش برابری خواهی زنان ... است. در فرانسه نام این روز هست :
La Journée internationale des droits des femmes : روز جهانی حقوق زنان
روز ۸ مارس روز جهانی زن نیست. ۳۶۴ روز دیگه ی سال روز زنه، همه ی روزهای دیگه بجز ۸ مارس.
۸ مارس روز جهانی ... حــــــــــقــــــــــوق زنــــــــــان .... است.
یعنی روزی که به لنگ و پاچه و سینه ی بلورین زنان کاری نداشته باشیم (دست کم از ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر) و بپردازیم به برابری حقوق زنان و مردان. برای بقیه اش ۳۶۴ و نیم روز وقت هست. این یه نصفه روز رو دیگه ضایع نکنیم.
تو این نصفه روز حرف اینه : دوستی مون به جاش، بزغاله یکی هفت صنار. این یه نصفه روز، لب و لوچه و لنگ و پاچه ی منو ول کن، بگو ببینم چرا ما دوتا یه کار رو می کنیم، اما حقوق تو ۳۰% بیشتره ؟ به حساب چی ؟ چون مغز من ۱۵۰ سانتی متر مکعب از مغز تو کوچکتره ؟ اگه نمیدونی بدون که مغز من زن مینیاتوریزه است. چون بدن زن باید جا برای بچه داشته باشه، طبیعت ما رو جمع و جورتر ساخته. اما مخ من همانقدر نورون عصبی داره که مخ تو. چرا حقوق تو ۳۰% بیشتره ؟ به مالیات دادن که میرسه، برابری از کامل هم کامل تره چون ما کمتر درمیاریم اما بیشتر مالیات میدیم. میشه بگی چرا ؟ راستی چرا تو کتاب آسمونی ات نوشته ارث زن نصف ارث مرده ؟ این روز ۸ مارس قربون صدقه من نرو، بیا از حقوق برابر بگیم.
چند سال پیش سروکارم افتاده بود به شهرداری پاریس ۱۸. چون فضولی تو ذات منه (و آدم بشو هم نیستم و اصلا قصد معالجه خودم رو هم ندارم) تو وقت انتظار بروشور شهرداری رو برداشتم برای خوندن. پشت جلد بیرونی عکس تمام قد خانمی که به عنوان comissaire divisionnaire پاریس ۱۸ تعیین شده بود یعنی بالاترین رده در پلیس فرانسه. در اشل ارتشی دست کم میشه معادل سرلشگر. یعنی ۸ر۹۹ درصد پلیس ها تو فرانسه به این یکی که میرسن باید بزنن بالا اونهم حسابی.
این خانم برای چی به این سمت انتخاب شده ؟ برای سنوات خدمت، پی گیری و ردگیری جرم و جنایت، پایین اوردن بزهکاری در مناطق خدمتی اش، سازماندهی درست افراد تحت امر، بهینه کردن هزینه ها و از این دست امور. به تنها چیزی که دقت نمی کنند، دور سینه و باسن اش است.
روز ۸ مارس برای اینه که وقتی یک جای خالی برای ارتقاء در اداره پلیس بازشد، این را به کسی بدهند که لیاقت و شایستگی اش رو داشته باشه. شلوارش را نکشند پایین ببینند که ختنه کرده یا نه، که زنه یا مرده، که چپه یا راسته، که سیاهه یا سفیده، که یکشنبه ها میره کلیسا یا نه. تنها معیار : شایستگی، درستکاری و سنوات خدمتی.
دو.
این استعاره ی ... تا روز ابد ترا ورق خواهم زد ... خیلی زیبا و بامزه است. با آرزوی تندرستی برای گوینده اش.
ارسال یک نظر