سازمان حقوق بشر هانا گزارش داد شنبه ۴ مرداد، برزان صالحی، کولبر ۳۸ساله اهل بانه، در پی شلیک نیروهای مسمسلح جمهوری اسلامی در مرز «هنگژال» کشته شد. او متاهل و پدر سه فرزند بود. به گزارش هانا به نقل از منابع مطلع، پیکر این کولبر به بیمارستان صلاح الدین ایوبی بانه منتقل شده است.
گزارش تحلیلی هفته؛ آب؛ یک گام تا فروپاشی…
گزارش تحلیلی هفته؛ جمهوری اسلامی؛ شش جبهه بجای «شش ارتش»!
گزش تحلیلی هفته؛ ملی‌نمایی؛ آخرین سنگرِ فریب
گزارش تحلیلی هفته؛ روزهای دشوار اما پرامید
گزارش تحلیلی هفته؛ «آتش‌بس» بدون صلح!
گزارش تحلیلی هفته؛ جنگ، بیم، امید
سرمقاله
هشدار منابع اروپایی به جمهوری اسلامی پس از نشست استانبول: «اگر توافق نکنید مکانیسم ماشه فعال خواهد شد»
گردهمایی مونیخ در حمایت از مردم ایران و شاهزاده رضا پهلوی؛ «با اتحاد کشور را از ضحاک زمانه پس می‌گیریم»
قدرت فرهنگ ایران و وفاداری مردم ایران را به این فرهنگ باور کنیم. فرهنگ ایران در آغاز هجوم مهاجمان دویست سال جنگید و سرانجام موفق شد تا استقلال ایران را اعلام کند این بار پس از سی و هفت سال پس از هجوم دوم پشت فرهنگ آخوندی به خاک مالیده شده اشت. آنچه آخوندها به زور سرپا نگاهداشته اند فرهنگی است در سطح و آنچه واقعی است فرهنگی است که از عمق میجوشد بزرگداشت جشن تیرگان در رینه لاریجان و تصویرها خود گویاست به خواندن مطالب دیگر بروید و تماشا کنید
از خود ملایان بشنویم. تشیع و ولایت فقیهی و رهبری مطلقه اش به همت مغولان و فرزندان چنگیز خان در ایران بارور شد و در دوره صفویان به گل نشست. بخوانیم و بیندیشیم که ما ملت با دین و ائینمان در کجای تاریخ ایستاده ایم
بند از اندیشه بردار
.jpg)
چیست آخر عاقبت؟
خسته گشتم چیست آخر عاقبت؟
چیست آخر سرنوشتِ مملکت؟
سالها خون ریخته شد عمرها گذشت
میرویم ما در کدامین ره جهت
سالها خوردید گروه ها، عمرِ ما
اگر مرگ نبود
.jpg)
اسماعیل وفا یغمایی
خواهم که توفانم کنی خواهم که توفانت کنم
خواهم که عریانم کنی خواهم که عریانت کنم
دردم تویی دردت منم درمان تویی درمان منم
وقت است درمانم کنی وقت است درمانت کنم
من در تو افشان تو به من افشان چو هذیان ای خوشا
خود را به سر تا پای تو افشان چو هذیانت کنم
در هم وزان دیوانه سان از نوک پا تا فرق سر
وز گیسوی آشفته ات قصد دو چشمانت کنم
در کف گرفته قلب حود رو سوی مژگانت مگر
دومین هشدار آنست که اگر کار
به جدا کردن اقوام ایرانی از هم بکشد نمونه چکسلاوکی تکرار نخواهد شد.
آنچه روی خواهد داد تکرار یوگسلاوی خواهد بود، با ابعاد بسیار بزرگ‌تر. در
ایران اقوام به روشنی و سرراستی چک‌ها و اسلواک‌ها با هم فاصله ندارند و
بسیار بیش از یوگسلاوی در هم تنیده‌اند. جدا کردنشان پاکشوئی‌های قومی
گسترده‌تر و خونین‌تر خواهد خواست. پیش از هر چیز باید پان ترکیست‌های
جمهوری آذربایجان تکلیف
ملاي رومي در محضر “شمس تبريزى”،عاشورا را به شادي و رقص و پاىكوبي مى نشيند، نه به ماتم و اشك و اندوه!!
برای فهم شرایطی که فردوسی در آن
میزیست، و زمینهای که این تهمتها و بدگوییها در موردش پدیدار میشد و
به هدف مینشست، باید نگاهی سریع به بافت فرهنگی آن زمانِ خراسان بزرگ که
زادگاه فردوسی بود، بیندازیم. فردوسی در 314 خورشیدی (323 ه. ق. و 935 .م)
در قریه ی طابران در طوس زاده شد. خانوادهاش به طبقه ی دهقانان تعلق
داشت، که زمین داران مرفه و ریشه دار در آن منطقه بودند. طبقه ی دهقانان در
دوران ساسانی همچون نوعی طبقه ی متوسط مولد عمل میکرد، و به دنبال
سیاستها و برنامههای انوشیروان دادگر پدید آمده بود. این طبقه تا دیرزمانی
پس از فردوسی نیز همچنان نگهبان میراث فرهنگی ایران باستان محسوب 
